Φωτογραφία: Γιάννης Νικολάου.
Πόσες φορές ζήτησες, αλήθεια, βοήθεια;
Πόσες φορές “έριξες τα μούτρα σου” και ομολόγησες την αδυναμία σου, θεωρώντας αυτήν την σου την κίνηση δύναμη;
Πόσες φορές πήρες τη σωστή απόφαση που σε οδήγησε στο σωστό μονοπάτι;
Και, αλήθεια, πόσες φορές πήρες τη δύσκολη απόφαση που τελικά ήταν εκείνη η ΜΙΑ, εκείνη η ΣΩΣΤΗ, εκείνη που όσο κι αν την απέφευγες, όσο κι αν της γυρνούσες την πλάτη, σε συνάντησε στο τέλος της διαδρομής για να σε πάρει από το χέρι και να σε βγάλει στο ξέφωτο;
Χέρια που ΔΕΝ άπλωσες για να ζητήσεις στήριξη, δρόμοι που ΔΕΝ ακολούθησες για να σε βγάλουν από το αδιέξοδό σου, ΣΩΣΙΒΙΑ που ΔΕΝ εκμεταλλεύτηκες για να βγεις στη στεριά και αποφάσεις ζωής που ΔΕΝ πήρες για να πάρεις εκείνη τη μία ανάσα που χρειαζόσουν εκείνη τη μία φορά πριν…
…πριν φτάσεις στο τέλος, πριν συναντήσεις την απελπισία, πριν χάσεις την ελπίδα, πριν χαθείς κι εσύ ο ίδιος μέσα στην παγίδα που μόνος σου έστησες στον εαυτό σου!
Καλημέρα και…choosehappiness!
Ενίοτε…είναι μονόδρομος!