Επιμέλεια: Νατάσα Τσιτλακίδου.
Αγαπημένες μανούλες, ευχαριστούμε πολύ για την άμεση ανταπόκριση σας και τα ενθαρρυντικά σας λόγια.
Η παιδοψυχολόγος, κυρία Λιάνα Σχοινά, δίνει απαντήσεις στα ερωτήματά σας.
Μαργαρίτα από Σίνδο: “Έχω δύο αγοράκια δίδυμα 7 ετών. Είμαι έγκυος στον 5ο μήνα και περιμένουμε ένα κοριτσάκι. Τα παιδιά το γνωρίζουν και μάλιστα χαίρονται και ανυπομονούν. Ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά μου απέναντι στα αγόρια μας, όταν με το καλό έρθει και η μικρή μας στο σπίτι”;
Aγαπητή κα Μαργαρίτα,
Αρχικά με το καλό να υποδεχθείτε το νέο μέλος, όσον αφορά στη συμπεριφορά σας απέναντι στα δίδυμα να
έχετε υπόψη σας πως για τα παιδιά σχολικής ηλικίας ισχύει ότι μπορεί να αισθάνονται ζήλεια για την προσοχή
που δείχνετε στο νέο μωρό. Συζητήστε με τα μεγαλύτερα παιδιά σας για τις ανάγκες του νεογέννητου. Να
επισημάνετε τα πλεονεκτήματα τού να είσαι μεγαλύτερος, όπως το να πηγαίνεις για ύπνο αργότερα ή να παίζεις με
ορισμένα παιχνίδια. Μπορεί να τοποθετήσετε ζωγραφικές των μεγαλύτερων παιδιών σας στο δωμάτιο του μωρού ή να ζητήσετε από τα μεγαλύτερα παιδιά σας να βοηθήσουν στη φροντίδα του μωρού. Αφήστε τους να κρατήσουν το μωρό υπό την επιτήρησή σας. Ανεξάρτητα από την ηλικία των μεγαλύτερων παιδιών σας, βεβαιωθείτε ότι εσείς και οι άλλοι αγαπημένοι τους, τους δίνετε την απαραίτητη προσοχή, όταν το νέο μωρό έρθει. Εάν βγάζετε φωτογραφίες ή τραβάτε βίντεο να συμπεριλαμβάνετε και τα μεγαλύτερα παιδιά σας. Τραβήξτε μερικές φωτογραφίες ή βίντεο μόνο με αυτούς, καθώς και με το νέο μωρό. Σκεφτείτε να αγοράσετε παιχνιδάκια και να τα έχετε κάπου πρόχειρα για τα μεγαλύτερα παιδιά σας, σε περίπτωση που οι φίλοι σας επισκεφτούν και φέρουν δώρα μόνο για το νέο μωρό.
Δόμνα από Βέροια: ‘Είμαι μαμά ενός αγοριού 9 ετών. Επειδή μεγαλώνω μόνη μου τον γιο μου, είμαστε πολύ δεμένοι. Πιστεύετε ότι το φετινό καλοκαίρι θα μπορούσα να τον στείλω κατασκήνωση; Έχει έναν φίλο που θα πάει και έτσι θα έχει παρέα. Απλά δεν ξέρω αν είναι και τόσο καλή ιδέα, γιατί το παιδί μου είναι αρκετά ευαίσθητο. Ποια είναι η γνώμη σας”;
Αγαπητή κα Δόμνα,
Συνήθως λέμε ότι η καλύτερη ηλικία να πάει ένα παιδί κατασκήνωση είναι μετά τα 7-8 χρόνια. Σε αυτή την ηλικία
έχει ήδη πραγματοποιηθεί η κοινωνική ένταξη του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον, μπορεί να αυτοεξυπηρετείται και να ακολουθεί κανόνες και οδηγίες. Αυτό το όριο βέβαια δεν είναι απόλυτο. Μερικά παιδιά το ζητούν από μονά
τους και μπορούν να το κάνουν νωρίτερα. Αυτό προϋποθέτει, εκτός από τα παραπάνω, να έχουν μάθει να
αποχωρίζονται τους γονείς τους και να μπορούν να επεξεργαστούν ψυχικά αυτό τον αποχωρισμό. Οι γονείς
γνωρίζουν πολύ καλά τον μοναδικό χαρακτήρα του παιδιού τους. Και είναι σημαντικό να τον λάβουν υπόψη
στην απόφαση τους, τόσο γιατί σε κάποια παιδιά ο χαρακτήρας τους τα διευκολύνει στην προσαρμογή και
επιτρέπει την ομαδική εμπειρία, ενώ σε άλλα παιδιά η εμπειρία της κατασκήνωσης θα είναι βοηθητική στο
άνοιγμα του χαρακτήρα τους και την αυτονόμηση. Το νόημα είναι η εμπειρία της κατασκήνωσης να αφήσει ένα
αποτύπωμα θετικό, ανεμελιάς και διεύρυνσης, που θα είναι βοηθητικό και όχι ανασταλτικό για τα μεγάλωμα του
παιδιού.
Χριστίνα από Θεσσαλονίκη: “Έχουμε τρεις κόρες. Η μεγάλη είναι 12, η μεσαία 8 και η μικρή 5. Αυτή που έχει τον πιο «δύσκολο» χαρακτήρα είναι η μεσαία. Πιστεύω ό,τι οι αντιδράσεις της είναι έντονες γιατί ίσως αισθάνεται ό,τι την παραμελούμε. Πράγμα φυσικά που δεν ισχύει. Πώς μπορούμε να τη βοηθήσουμε να δει πιο ξεκάθαρα τα πράγματα και να καταλάβει ότι την αγαπάμε το ίδιο με τις αδερφές της”.
Αγαπητή κα Χριστίνα,
Το παιδί αυτό αναγκάζεται καθημερινά να προσαρμόζεται σε διαφορετικές κάθε φορά συνθήκες ή καταστάσεις.
«Μεγαλώνει» συζητώντας – παίζοντας με παιχνίδια και όρους μεγαλύτερου αδελφού ή «μικραίνει» περνώντας
χρόνο με ένα μικρής ηλικίας αδελφάκι. Προσαρμόζεται σε μεγαλύτερες ή μικρότερες αναπτυξιακές φάσεις και
φροντίζει να καλύπτει ευέλικτα όλες τις απαιτήσεις της στιγμής. Τα «κατορθώματα» του πρώτου ή του τρίτου
παιδιού θα προβάλλονται πιο ηχηρά στους γύρω. Ανεξαρτητοποιείται, συνεπώς, πιο γρήγορα και ισορροπεί
ψυχοσυναισθηματικά έγκαιρα, καθώς αντιλαμβάνεται νωρίς ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από το
ίδιο. Πρακτικά λοιπόν, ποτέ δε θα πέφτει ο προβολέας της προσοχής του περιβάλλοντος πάνω του.
Οι κατευθύνσεις λοιπόν προς τους γονείς, οφείλουν να είναι σαφείς:
• Μακριά από συγκρίσεις και δευτερογενώς από καλλιέργεια ανταγωνισμού ανάμεσα στα αδέλφια.
• Προσπάθεια τόνωσης αυτοπεποίθησης.• Εξασφάλιση χώρου και χρόνου για ομαλή ανάπτυξη.
• Ενίσχυση κλίσεων και ταλέντων.
• Διατήρηση ισορροπιών ανάμεσα στα αδέλφια.
Περιμένουμε και τις δικές σου ερωτήσεις, ανησυχίες και προβληματισμούς στο e-mail: natasatsitlakidou@gmail.com.
*Θέλεις να διαβάσεις και τις υπόλοιπες απαντήσεις της παιδοψυχολόγου μας; Κάνε μια αναζήτηση, εδώ: https://choosehappiness.gr/category/%ce%bc%ce%b1%ce%bc%ce%b1%ce%b4%ce%b5%cf%83-%ce%b5%ce%bd-%ce%b4%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b1%cf%83-%cf%84%cf%83%ce%b9%cf%84%ce%bb%ce%b1%ce%ba/