Επιμέλεια: Νατάσα Τσιτλακίδου.
Αγαπημένες μανούλες, ευχαριστούμε πολύ για την άμεση ανταπόκριση σας και τα ενθαρρυντικά σας λόγια.
Η παιδοψυχολόγος, κυρία Λιάνα Σχοινά, δίνει απαντήσεις στα ερωτήματά σας.
Λαμπρινή από Θεσσαλονίκη: “Έχω δύο παιδιά. Μία κόρη 8 ετών και ένα αγοράκι 4. Η κόρη μου το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να λέει αρκετά ψέματα. Κυρίως σε θέματα γύρω από το σχολείο. Πιστεύετε πώς είναι μια φάση που θα περάσει”;
“Αγαπητή κα Λαμπρινή,
ένα παιδί μπορεί να καταφύγει στο ψέμα, για πολλούς λόγους, κάποιοι από αυτούς είναι:
*Ο φόβος ότι θα απογοητεύσει τον γονέα ή τον δάσκαλο
* Αποφυγή τιμωρίας
*Για να τραβήξει την προσοχή
*Αποφευκτική συμπεριφορά υπό συνθήκες στρες
Διδάξτε στο παιδί σας μέσα από το παιχνίδι την αξία της αλήθειας. Αφήστε το να πληρώσει τις συνέπειες του ψέματος του. Αντιμετωπίστε τα αθώα ψέματα με χιούμορ. Δημιουργήστε ένα περιβάλλον ασφαλείας μέσα στην
οικογένεια, όπου το παιδί θα μπορεί να είναι ο εαυτός του.
Χρυσούλα από Αλεξάνδρεια: “Είμαι μανούλα τριών αγοριών. Ο μεγάλος γιος μου δίνει Πανελλήνιες, ο μεσαίος τελειώνει το Γυμνάσιο και ο μικρός πηγαίνει Πέμπτη Δημοτικού. Η ατμόσφαιρα στο σπίτι λόγω των εξετάσεων είναι αγχωτική. Πώς μπορώ να βοηθήσω και να στηρίξω όσο το δυνατόν καλύτερα και τα τρία παιδιά μου για να μπορέσουμε να περάσουμε αυτό το δύσκολο διάστημα”;
“Αγαπητή κα Χρυσούλα,
οι έφηβοι τείνουν να βλέπουν τα γεγονότα της ζωή τους μέσα από μεγεθυντικό φακό, π.χ. «Θα τα ξεχάσω όλα»,
«Δεν θα περάσω πουθενά». Εδώ καλείστε να αποφορτίσετε αυτές τις τόσο αγχωτικές σκέψεις. Τονίστε τους τι έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής, τονίστε τις επιτυχίες τους, μικρές και μεγάλες. Η σύγκριση αποτελεί μία «παγίδα» που είναι πολύ εύκολο να πέσει κάποιος. Είναι σημαντική η αποδοχή της προσωπικότητας και των ικανοτήτων του κάθε παιδιού. Η σύγκριση με τα αδέρφια, με τους φίλους ακόμα και με τους ίδιους τους εαυτού σας ίσως να προξενήσει συγκρούσεις και να ενισχύσει τις αρνητικές σκέψεις που βιώνουν. Επικοινωνήστε τις δικές σας αναμνήσεις από τις εξετάσεις ή από κάποιο άλλο «στρεσογόνο» γεγονός που βιώσατε και πως το διαχειριστήκατε. Επικοινωνώντας τις εμπειρίες σας και τρόπους διαχείρισης καταστάσεων ίσως να ακούσουν κάποια συμπεριφορά που τους ταιριάζει και δεν θα νιώθουν μόνοι τους. Για τους εφήβους που είναι πιο εσωστρεφείς και δυσκολεύονται να εκφράσουν αυτά που νιώθουν, δεν χρειάζεται να τους ρωτάτε συνεχώς «Πώς είσαι;», «Έχεις άγχος;». Μέσω της πίεσης κλείνονται περισσότερο στον εαυτό τους. «Είμαι εδώ για εσένα, όταν νιώσεις την ανάγκη να μιλήσεις» αποτελεί μία φράση κλειδί. Κατά αυτόν τον τρόπο τους δείχνετε ότι τους δίνετε χώρο και χρόνο”.
Μαριάννα από Βέροια: “Έχω δύο παιδιά. Μία κόρη Β΄ Γυμνασίου και έναν γιο στην Ε΄ Δημοτικού. Τους τελευταίους μήνες με τον σύζυγό μου βρισκόμαστε σε διάσταση. Δυστυχώς τα παιδιά έχουν βιώσει αρκετά άσχημες καταστάσεις. Προσπαθώ να «επουλώσω» τα τραύματα. Τι θα με συμβουλεύατε”;
“Αγαπητή κα Μαριάννα,
το αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκονται τα παιδιά σας διαφέρει καθώς ο γιος σας βρίσκεται στην παιδική
ηλικία και η κόρη σας στην εφηβεία, συνεπώς βιώνουν τη διάσπαση οικογένειας με διαφορετικό τρόπο. Θα σας
πρότεινα να επισκεφτείτε κάποιον παιδοψυχολόγο για εκτίμηση της συναισθηματικής τους κατάστασης”.
Περιμένουμε και τις δικές σου ερωτήσεις, ανησυχίες και προβληματισμούς στο e-mail: natasatsitlakidou@gmail.com.
*Θέλεις να διαβάσεις και τις υπόλοιπες απαντήσεις της παιδοψυχολόγου μας; Κάνε μια αναζήτηση, εδώ: https://choosehappiness.gr/category/%ce%bc%ce%b1%ce%bc%ce%b1%ce%b4%ce%b5%cf%83-%ce%b5%ce%bd-%ce%b4%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b1%cf%83-%cf%84%cf%83%ce%b9%cf%84%ce%bb%ce%b1%ce%ba/