Γράφει η Νατάσα Τσιτλακίδου.
Ας γνωριστούμε λιγάκι καλύτερα.
Μια φορά κι έναν καιρό…
Καλά δεν θα σας πω και την ιστορία της ζωής μου. Εξάλλου είναι αρκετά γεμάτη και πολυτάραχη για να μπορέσει να χωρέσει σε μερικές αράδες.
Θα σας πω, όμως, πώς πέρασα τον τελευταίο, περίπου χρόνο. Ω, ναι υπέροχα! Όπως και εσείς. Ας σοβαρευτούμε…
Πέρασα δύσκολα, πολύ δύσκολα. Σαν άτομο αυτά που με χαρακτηρίζουν είναι η παιδικότητα και -δυστυχώς- η
ανωριμότητα. Το πρώτο το πιστεύω και εγώ, το δεύτερο, δεν ξέρω, έτσι μου λένε…
Αυτός ο χρόνος λοιπόν τάραξε συθέμελα αυτά τα δυο μου χαρακτηριστικά. Οι αντοχές μου σωματικές και ψυχικές έφτασαν στα όρια. Δεν θέλω να αναφερθώ σε συμβάντα. Λίγο πολύ όλοι μας κουβαλάμε «βαρίδια».
Πού είναι η «happiness» μέσα σε όλα αυτά;;;
Πάνω από όλα επιβιώσαμε. Άνθρωποι που αγαπώ και με αγαπούν είναι καλά. Ήταν κοντά μου με όλη τους την
καρδιά και με κάθε τρόπο. (Εύχομαι να αισθάνονται και εκείνοι το ίδιο για μένα).
Το σπουδαιότερο που μου συνέβη μέσα στον 2020 ήταν ό,τι εκδόθηκε το πρώτο παραμύθι μου.
Βέβαια με αρκετές δυσκολίες, λόγω καραντίνας, αλλά εντέλει το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.
Για εμένα τουλάχιστον ήταν ακριβώς όπως το ονειρευόμουν. Όταν το πρωτοπήρα στα χέρια μου, ήταν σαν να κρατάω στη αγκαλιά μου το τρίτο παιδί μου. Δάκρυα χαράς και ένα τρελό χτυποκάρδι. Πόσο όμορφο!
Όλα αυτά που είχα σκεφτεί πήρανε μορφή. Θυμάμαι που κοιτούσα τις βιβλιοθήκες των κοριτσιών μου και σκεφτόμουν πόσο «μαγικό» θα ήταν να υπήρχε εκεί, ανάμεσα στα άλλα, ένα παραμύθι της δικής τους μαμάς.
Και τώρα το κοιτώ εκεί ψηλά παρέα με όλα τα άλλα, όμορφο, φωτεινό και καμαρωτό… «ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ».
Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Φυσικά η φαντασία και η δημιουργία δε σταματά. Το επόμενο παραμύθι που έχω
σκεφτεί, έχει ήδη πάρει έγκριση από τις δυο κόρες μου, οπότε είμαι σε πολύ καλό δρόμο.
Εδώ και μερικό καιρό βέβαια έχω την ανάγκη να εκφραστώ και να μιλήσω μέσα από ποιήματα. Είναι οι στιγμές της απόδρασης του νου μου. Το καταφύγιο της ψυχής μου. Αλλά και αυτή τη στιγμή που γράφω και μπορώ να εκφράζομαι μέσα από τη στήλη αυτή, το ίδιο αισθάνομαι. Και αυτό το οφείλω στη Βίλυ μου.
Το Πάσχα πλησιάζει και οι νονοί σπεύδουν να παραγγείλουν δώρα για τα βαφτιστήρια τους. Ειλικρινά
πιστεύω ότι το καλύτερο δώρο για ένα παιδί, ανεξαρτήτου ηλικίας, είναι το βιβλίο. Η καλύτερη στιγμή και αυτή που θα μείνει για πάντα στην τρυφερή καρδούλα κάθε παιδιού είναι η στιγμή που η μαμά ή ο μπαμπάς κρατώντας το
αγκαλιά, τού διαβάζει ένα όμορφο παραμύθι.
*Συντονίσου! Ανεβαίνει σήμερα στο https://www.facebook.com/villyargiroudi ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ για το Πάσχα!
Ένας μικρός κύριος ή μια μικρή κυρία θα κερδίσει το παραμύθι μου!
Χαρίστε στα παιδιά νέους κόσμους, για να έχουν όνειρα γλυκά, όχι μονάχα στον ύπνο τους μα κυρίως στον ξύπνιο
τους!