Όταν σε μια της συνέντευξη με έπιασα να μαγεύομαι και να κρατάω σημειώσεις λες και ήμουν στο σχολείο, συνειδητοποίησα ότι αυτή η γυναίκα κάτι -μην με ρωτάς τί ακριβώς- έχει.
Ναι, γνώριζα ήδη ότι είναι εδώ και χρόνια πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια, επόπτρια και ψυχοθεραπεύτρια ενηλίκων. Από την άλλη, ΝΑΙ, έχω γνωρίσει κι άλλες επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Και, ΌΧΙ, δεν έχω νιώσει αυτό που ένιωσα μαζί της.
Κι επειδή -όπως ίσως θα ξέρεις- εμπιστεύομαι πολύ το…συναίσθημά μου, αποφάσισα να την “μελετήσω”. Διάβασα άρθρα της, παρακολούθησα διαδικτυακές ομιλίες της, ενημερώθηκα για το συγγραφικό της έργο και κάπως έτσι πήρα το θάρρος να της ζητήσω να βάλει το λιθαράκι της στην Choosehappiness προσπάθειά μας.
Ανταποκρίθηκε θετικά και “βουτήξαμε” αμέσως μαζί στα βαθιά.
Επειδή με την Νέλη Βυζαντιάδου ξέρεις από την πρώτη κιόλας στιγμή ότι μπορείς να αφεθείς και να κολυμπήσεις ακόμα και στα πιο βαθιά αχαρτογράφητα νερά του συνειδητού και, μη φοβηθείς λεπτό, ασυνειδήτου σου!
Έτοιμος;

Η περίοδος που συγκατοικήσαμε με τον κορωναϊο αλλά κυρίως με την ιδέα του, θεωρείτε ότι θα μας αφήσει κληρονομιά; Φοβίες; Ανασφάλειες; Πανικούς; Ή μήπως τελικά θα κερδίσουμε και κάτι από όλο αυτό το ψυχοφθόρο διάστημα;
Όταν ζούμε κάτι δύσκολο, για να μην πω εφιαλτικό, μας επηρεάζει έντονα και αφήνει σίγουρα μέσα μας το δικό του αποτύπωμα. Το αποτύπωμα αυτό μπορεί να είναι θετικό, αρνητικό ή μεικτό. Η εμπειρία που βιώνουμε τους τελευταίους 13 μήνες είναι πρωτόγνωρη για όλον τον πλανήτη. Ήρθαμε αντιμέτωποι με το άγχος θανάτου, του δικού μας και των αγαπημένων μας, δοκιμάστηκαν οι ψυχικές αντοχές μας, αναθεωρήσαμε καταστάσεις, τσεκάραμε προτεραιότητες και πολλά άλλα. Αν καταφέρουμε να κρατήσουμε κάτι θετικό από όλο αυτό ας είναι πως κανείς και τίποτε δεν είναι δεδομένο στη ζωή μας αλλά και ότι είμαστε πολύ παραπάνω δυνατοί από όσο νομίζουμε.

Οι μακροχρόνιες σχέσεις – οι γάμοι κατ΄επέκταση- βλέπουμε ότι εξακολουθούν να δοκιμάζονται, ειδικά όσο η μία δυσκολία διαδέχεται την άλλη σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. Πότε πιστεύετε ότι πρέπει να “παλεύουμε” μια σχέση ζωής και πότε έρχεται το πλήρωμα του χρόνου που πρέπει να δώσουμε ένα οριστικό τέλος;
Ακόμα κι εμείς που δουλεύουμε θεραπευτικά με ζευγάρια αναρωτιόμαστε για κάποιους γάμους αν θα πρέπει να σωθούν ή όχι. Δεν μας απασχολεί αν μπορούν να σωθούν αλλά αν θα πρέπει να σωθούν. Αυτό συμβαίνει κυρίως με τα ζευγάρια στα οποία επικρατεί πολλή και συχνή βία. Σύντροφοι που πληγώνουν ο ένας τον άλλον και που αποξενώνονται μεταξύ τους. Σύντροφοι που βλέπουν τη σχέση τους να καταρρέει και δεν κάνουν τίποτε για να το σταματήσουν. Μια σχέση θα πρέπει να τελειώνει όταν παραβιάζονται δύο βασικές αρχές της που δεν είναι άλλες από το να νιώθουμε ασφαλείς μέσα σε αυτήν και να περνάμε καλά.

Πώς μπορούμε να δυναμώσουμε τα παιδιά μας, χωρίς όμως να τα βάζουμε τελικά σε χρυσά κλουβιά και σε γυάλες; Πώς μπορούμε να τα κάνουμε αυτόνομα, δυναμικά αλλά όχι σκληρά, ανεξάρτητα αλλά όχι απρόσιτα;
Μπορούμε να τα δυναμώσουμε αρχικά πιστεύοντας σε αυτά και στις δυνάμεις τους. Αν δεν καθρεφτιστούν στα μάτια μας ως πολύτιμα, σημαντικά και ικανά δεν θα μπορέσουν ποτέ να δουν τα ίδια τον εαυτό τους έτσι. Αποφεύγοντας την αρνητική κριτική, εστιάζοντας κυρίως στο θετικό και επιβραβεύοντας τις προσπάθειες τους κάνουμε ένα σημαντικό βήμα για να τους διδάξουμε πως μπορούν να πετύχουν πολλά και χωρίς τη δική μας βοήθεια. Εν τέλει ο καλός γονιός είναι αυτός που συμβάλλει στη σταδιακή αυτονομία του παιδιού του αντί να το κρατά εξαρτημένο για να εξυπηρετεί δικές του λειτουργικές και συναισθηματικές ανάγκες.
Πότε είναι εκείνη η κρίσιμη ώρα που καλό θα ήταν -για να μην χρησιμοποιήσω το “πρέπει” – κάποιος να επισκεφτεί έναν ψυχολόγο; Ή ένα ζευγάρι έναν σύμβουλο γάμου; Από εκεί που ήταν ταμπού, έχει γίνει της μόδας; Και μήπως τελικά, όταν πηγαίνουμε σε κάποιον ειδικό, περιμένουμε όλη τη δουλειά από εκείνον, την ίδια στιγμή που εμείς επαναπαυόμαστε;
Η κατάλληλη ώρα για να επισκεφθούμε έναν ειδικό είναι όταν διαπιστώνουμε ότι δυσκολευόμαστε να είμαστε λειτουργικοί στην καθημερινότητά μας, δηλαδή δεν καταφέρνουμε να ολοκληρώσουμε μια αποστολή ή ένα καθήκον χωρίς εξωτερική βοήθεια ή/και χωρίς να διαμαρτυρηθούμε. Η σκέψη ενός ειδικού αποδεικνύεται επίσης αναγκαία όταν παρατηρούμε την κακή μας διάθεση για μεγάλο χρονικό διάστημα και χωρίς να βελτιώνεται. Ένα ζευγάρι χρειάζεται σίγουρα τη βοήθεια του ειδικού όταν έχει εξαντλήσει κάθε προσπάθεια και αντιλαμβάνεται ότι παραμένει στο ίδιο σημείο με τάση να δημιουργεί νέα προβλήματα στη μεταξύ του επικοινωνία. Υπάρχουν επίσης έκτακτες περιπτώσεις (π.χ. αιφνίδια αποκάλυψη απιστίας, συγκρούσεις με μέλη των οικογενειών καταγωγής κ.α) που απαιτούν εξωτερική βοήθεια. Είτε πρόκειται για ατομική συνεδρία είτε για ζευγαρική να θυμόμαστε ότι ο ψυχοθεραπευτής είναι ο συνταξιδιώτης σε ένα δύσκολο, ωφέλιμο και συνήθως μακρύ ταξίδι ζωής. Είναι όμως μόνο ο συνταξιδιώτης με τον οποίον θα το μοιραστούμε. Δεν είναι αυτός στον οποίο θα αναθέσουμε την ευθύνη της αλλαγής μας.

Ακούμε συχνά να λέγεται ότι όταν πέφτεις, πρέπει να σηκώνεσαι. Αναρωτιέμαι μήπως μερικές φορές πρέπει να δώσουμε λίγο χρόνο στον εαυτό μας να συνειδητοποιήσει την…πτώση. Και τελικά, επειδή το…”σηκώνεσαι” δεν έρχεται ως μάννα εξ ουρανού, ποιο είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει κανείς για να το επιτύχει;
Θεωρώ πως ακόμα κι αν δεν σηκωθούμε γρήγορα, έχουμε να μάθουμε πολλά από το να παραμείνουμε πεσμένοι αλλά χωρίς να αποδιοργανωθούμε. Το να πέσουμε μπορεί να αποδειχθεί σε μια εξαιρετικά χρήσιμη μαθησιακή εμπειρία γιατί μόνο όταν πέφτουμε μαθαίνουμε γιατί πέσαμε, τι δεν προσέξαμε, τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει διαφορετικά και πολλά άλλα. Το να βιάζεται κανείς να σηκωθεί είναι σαν να στερεί από τον εαυτό του την ευκαιρία της γνώσης. Σαφώς και πρέπει να σεβαστεί κάθε ένας τους χρόνους του, τις δυνάμεις του, τις αντοχές του αλλά και το τραύμα του. Δεν είναι ίδια όλα τα τραύματα. Κάθε τραύμα είναι ξεχωριστό και χρειάζεται ειδική μεταχείριση. Ας σεβαστούμε λοιπόν το τραύμα μας κι ας του δώσουμε όσο χρόνο χρειάζεται για την επούλωσή του. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή που να μας βοηθήσει να αναρρώσουμε γρήγορα ή εύκολα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να θυμόμαστε πως κάθε δυσκολία έχει αρχή, μέση και τέλος και βέβαια να πιστεύουμε πως υπάρχουν πάντα επιλογές.
Εάν θέλεις να έρθεις σε επαφή με την Νέλη Βυζαντιάδου, εδώ: https://www.facebook.com/nelibyzantiadousocial/
Εάν πάλι θέλεις να μπεις στην παρέα του Choosehappiness.gr, εδώ: https://www.facebook.com/villyargiroudi