“Ίσως να μη βγάζει και πολύ νόημα να αποφασίσουμε αν κάποια θα κάνει άμβλωση, εάν δεν είμαστε εμείς αυτή η κάποια” , διάβασα σήμερα στον τοίχο της Έλλης, ανάμεσα στα πολλά άλλα που βρέθηκαν στο…διάβα μου αυτές τις μέρες.
ΚΑΙ, ΝΑΙ, ΣΥΜΦΩΝΩ! (βλέπεις, μερικές φορές δεν χωράνε τα “ναι μεν, αλλά…” . Πρέπει να έχεις ξεκάθαρη άποψη και μετά απλά να την εξηγείς, εάν και αυτό το κρίνεις σκόπιμο)
Και συμφωνώ απόλυτα. Πρόσεχέ με όμως: Όχι “ελαφρά τη καρδία”. Το ίδιο στοιχηματίζω ότι συμβαίνει και με τις περισσότερες γυναίκες που θα ακούσεις αυτές τις μέρες να διατυμπανίζουν ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους η αυτοδιάθεση του σώματός τους.
Επίτρεψέ μου να ξεκινήσω κι εγώ από τον βουλευτή Στέλιο Κυμπαρόπουλο, ο οποίος έδωσε τη θετική του ψήφο σε ψήφισμα που αναφέρει ότι η ανθρώπινη ζωή ενός παιδιού «πρέπει πάντα να προστατεύεται, ξεκινώντας από τη στιγμή της σύλληψης». Συνεπώς, για να μην παίζουμε με τις εύσχημες νοηματικές διαδρομές, δήλωσε συνειδητά και υπεύθυνα κατά των αμβλώσεων.
Το ακούω. Αλήθεια, το ακούω.
Το επιχείρημά που συνόδευσε αυτήν του την απόφαση, όμως, με φέρνει σε δύσκολη θέση. Σε δύσκολη θέση όχι γιατί δεν με επηρεάζει συναισθηματικά -ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ-, σε δύσκολη θέση γιατί η “επίκληση στο συναίσθημα” ως τρόπος πειθούς με έβρισκε και με βρίσκει παντελώς αντίθετη. Αν και ομολογουμένως, σχεδόν πάντα κάνει τη “δουλίτσα” της…
Υποστήριξε, λοιπόν: «Σκέφτομαι λίγο το θέμα και από αυτή τη θέση που σίγουρα με επηρεάζει, αν η μητέρα μου είχε δει ότι είμαι ανάπηρος θα με σκότωνε ή όχι;». Σκληρή απορία, ίσως σκληρή θα ήταν και η απάντηση αλλά, όσο εύλογο κι αν είναι το ερώτημα, μήπως εδώ ταιριάζει το…“ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ;”
Και μετά έρχονται και οι απόψεις όλων όσων λένε ότι ,όλοι εμείς οι άλλοι, εμείς οι “ελαφρά τη καρδία”, δεν έχουμε γνωρίσει γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες για να μπορούμε να αναγνωρίσουμε την αυτοθυσία τους και το μεγαλείο τους…
Αυτό δεν το ακούω καν, για να σου είμαι ειλικρινής. Λυπάμαι…
Ποιος τολμάει να μην υποκλιθεί μπροστά σε αυτήν τη δύναμη ψυχής; Υποκλίνεσαι εσύ ενώ εγώ – που δεν βιάστηκα μεν να στοχοποιήσω τον εν λόγω βουλευτή, βιάστηκα όμως να διαφωνήσω μαζί του- όχι;
Σε καλώ να με στοχοποιήσεις, με τη σειρά σου, εάν παρατήσω το παιδί μου, εάν δεν σταθώ στο παιδί μου, εάν -Θεός φυλάξοι- έρθει αντιμέτωπο με κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας. ΜΑΖΙ ΣΟΥ. Μη βιάζεσαι, όμως, να με στήσεις στον τοίχο εάν αποφασίσω συνειδητά να τερματίσω μια εγκυμοσύνη μου εάν κάποιος προγεννητικός έλεγχος δείξει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας του παιδιού που πρόκειται να φέρω στον κόσμο.
Σε αυτόν τον κόσμο. Τον δύσκολο. Τον άδικο. Τον σκληρό. Τον “επικίνδυνο”. Τον ρατσιστικό. Τον…χωρίς υποδομές και ασφάλεια. Σε αυτόν τον κόσμο, κατάλαβες σε ποιον; Σε αυτόν.
Εάν εγώ και ο μπαμπάς του, κρίνουμε ότι δεν είμαστε σε θέση να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, εάν κρίνουμε ότι πρέπει να πάρουμε αυτήν την δυσβάσταχτη απόφαση σήμερα για να μην καταστρέψουμε αύριο έναν ακόμα άνθρωπο…
…ποιος είσαι εσύ για να με κρίνεις;!
Κάθε γυναίκα που περιμένει τα αποτελέσματα του προγεννητικού της ελέγχου, θέλω να ξέρεις ότι καλείται να διαχειριστεί χιλιάδες σκέψεις. Τι θα κάνω εάν το ένα… Τι θα κάνω εάν το άλλο… Και άντε όταν καλείται να διαχειριστεί απλές σκέψεις, τι γίνεται όταν καλείται να διαχειριστεί ένα πόρισμα, μια απογοητευτική γνωμάτευση;
(Και όση ώρα σου γράφω αυτές τις γραμμές, δε σου κρύβω ότι αναρωτιέμαι γιατί τελικά βάζουμε όλοι μας αυτό το θέμα σε αυτή τη γυναικεία διάσταση. Διαφωνώ και με αυτό. Ότι τι; Μένω έγκυος και ο “μπαμπάς” δεν έχει κανένα δικαίωμα; Μου λες, δηλαδή, ότι δεν πρέπει να έχει και καμία υποχρέωση ή τις υποχρεώσεις τις θέλουμε; Πόσο δίκαιο είναι και αυτό; Από την άλλη, αν ο “μπαμπάς” σου πει “θέλω να το κρατήσουμε” αλλά εσύ έχεις ήδη αποφασίσει ότι δεν μπορείς; Πόσα πολλά ερωτήματα!)
Δεν είμαι από αυτές τις γυναίκες που βρωντοφωνάζουν με τη στάση της ζωής τους ότι είναι φεμινίστριες. Δεν επιδιώκω να το παίζω “αντράκι” και είμαι και λίγο απόλυτη όταν μιλάμε για αντισύλληψη. Από τη στιγμή που έχεις την ωριμότητα να κάνεις σεξ, θέλω να έχεις και την ωριμότητα να προσέχεις. Για αυτό είμαι και υπέρμαχος του να μπει η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο σχολείο το συντομότερο δυνατό.
Εάν, όμως, σε βιάσουν…
Εάν, όμως, είναι να έρθει στον κόσμο ένα παιδί που ξέρεις εκ των προτέρων ότι θα δυστυχήσει…
Εάν, όμως, για να σεβαστείς τα δικαιώματα ενός αγέννητου εμβρύου σήμερα, δεν είσαι σίγουρη ότι μπορείς να σεβαστείς και να υπερασπιστείς τα δικαιώματα του παιδιού σου αύριο και για πάντα…
…τότε…
…η ΑΜΒΛΩΣΗ μπορεί και να ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ…!
Εσύ που βιάζεσαι να κρίνεις, ρώτησες ποτέ μια γυναίκα πώς νιώθει μετά την άμβλωση;
Με τι δαίμονες παλεύει, μη σου πω για το υπόλοιπο της ζωή της;
Πριν από χρόνια μια κοπέλα μου είπε με περισσή άνεση και…πίστη ότι αρνήθηκε να κάνει προγεννητικές εξετάσεις γιατί ο Θεός ξέρει. Γιατί ό,τι και να συνέβαινε, εκείνη θα κρατούσε το παιδί της. Το σκεφτόμουν όλο το βράδυ. Δεν της είπα αυτό που σκέφτηκα αυτόματα με το που άκουσα τα λεγόμενά της. Κι αν ο προγεννητικός έλεγχος έδειχνε απλά ότι αμέσως μετά τη γέννα το παιδί θα έπρεπε να χειρουργηθεί; Ποιος σου δίνει το δικαίωμα να μην ξέρεις πώς να “σώσεις” το παιδί σου, εάν ο Θεός σου δίνει την ευκαιρία να περνάει αυτό από το χέρι σου;
Ελπίζω να είμαι σαφής. Δεν αποφάσισα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σου για να μας βάλω σε μια διαδικασία κοκορομαχίας.
Δε σου κρύβω ότι θυμώνω και με όσους έχουν τα κουράγια να το κάνουν, όταν έχουμε να κάνουμε με τόσα λεπτά ζητήματα…!
Μπορείς να έχεις όποια γνώμη θέλεις και το ίδιο μπορώ να κάνω κι εγώ.
Μπορείς να πάρεις όποια απόφαση θέλεις εάν έρθει εκείνη η -δύσκολη και άχαρη- ώρα και το ίδιο ΜΠΟΡΩ και ΘΑ ΚΑΝΩ κι εγώ!
Φτάνει να μην σκεφτεί κανείς –ΠΡΟΣΕΧΕ ΜΗΝ ΠΕΣΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ– να μας αφαιρέσει αυτά τα δεδομένα (;;;;;;;;) μας δικαιώματα.
Φτάνει να μη διανοηθεί κανείς να στείλει άθελά του όλα εκείνα τα κορίτσια σε γιατρούς-μαϊμού και τις βάλει να ρισκάρουν το πολυτιμότερο αγαθό και για τις ίδιες, την υγεία και τη σωματική τους ακεραιότητα. Αλήθεια, το σκέφτηκες αυτό;
Επειδή καλό και το επιχείρημα “ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ” (ποιος θα μπορούσε, άλλωστε, να διαφωνήσει;) αλλά μήπως να κάναμε πιο συγκεκριμένη την έννοια της ΖΩΗΣ;
Λέω εγώ τώρα…!
Εσύ τι λες;;;!!!