Μιας και η σημερινή μέρα κύλησε πολύ όμορφα (#not), είχα τη φαεινή ιδέα να μπω και στο email του Choosehappiness, να διαβάσω τα μηνύματά μας.
Σας παραθέτω ένα κομμάτι του ομολογουμένως πιο…καυστικού:
“Είμαι μέλος και της σελίδας και της ομάδας σας. Και δεν μπορώ να καταλάβω τι σόι Choosehappiness σελίδα είστε, όταν γράφετε ότι…έχετε νεύρα, ότι είστε στα κάτω σας… ότι δεν είστε αισιόδοξη κλπ κλπ κλπ. Υποτιθεται ότι είστε κάτι διαφορετικό και μπορείτε να το πρεσβεύσετε κιόλας. Μήπως να ασχοληθείτε με κάτι άλλο;”
Πάτησα απάντηση και άρχισα να εξηγούμαι και να δικαιολογούμαι. Μπα, δεν μου άρεσε…
Μετά άρχισα να γράφω εδώ. Και να εξηγούμαι και να δικαιολογούμαι. Μπα, και πάλι κάτι μου κλωτσούσε…
Πάμε, λοιπόν, από την αρχή.
Δε σου κρύβω ότι ήμουν σίγουρη ότι το θέμα το είχα εξαντλήσει στο λινκ που θα βρεις παρακάτω:
https://choosehappiness4u.wordpress.com/2020/02/03/%ce%b7-%ce%b9%ce%b4%ce%ad%ce%b1/
Για όσους, όμως, δεν κατάλαβαν ακόμα και με τα παραπάνω, ας πω δύο λόγια ακόμα.
Οι εποχές που διανύουμε δεν είναι εύκολες. Δεν ξέρω αν το πρόσεξες…
Λίγο η πανδημία, λίγο η βία, λίγο η ανεργία, λίγο οι παιδοβιαστές, λίγο οι παρενοχλήσεις, λίγο που δεν ξέρουμε τί μας ξημερώνει, λίγο που η κάθε μέρα είναι πίστα προς επιβίωση, λίγο που “από πού να το πιάσω και πού να το ρημαδοαφήσω…”.
Επειδή, λοιπόν, ακόμα δεν μου έχουν κάνει λοβοτομή (όπως λέει η Βάσω…)
Επειδή, λοιπόν, δεν ήμουν ποτέ φύσει αισιόδοξος άνθρωπος (αλλά το παλεύω σθεναρά…)…
Επειδή όπως λέει και η Άντα δε ζω σε χωράφι που φυτρώνουν ζάναξ…
…και νεύρα έχω (με έχεις δει με σηκωμένο φρύδι;;)… και με την κατάθλιψη φλερτάρω ενίοτε (δεν είναι εποχές να φλερτάρεις και με κανέναν άλλον βλέπεις…)… και τα ψυχολογικά μου έχω…. (κάπου εδώ ταιριάζει το “Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης” του Μακρόπουλου”. Βάλτο τέρμα…)… και, ΝΑΙ, θα συνεχίσω να ασχολούμαι με το Choose happiness!
- Γιατί ΜΠΟΡΩ.
- Γιατί η παρέα ολοένα και μεγαλώνει και είμαι πεπεισμένη ότι, ΜΑΖΙ, θα τα καταφέρουμε να…Choose happiness!
- Γιατί δεν μου πρότεινες κάτι πιο συγκεκριμένο ως εναλλακτική, για να παρατήσω το site μας.
- Γιατί…ΕΛΑ ΤΩΡΑ… ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΑΩ ΓΙΑ ΜΕΡΕΣ!
Πριν κλείσω, να σου εξομολογηθώ κάτι:
Όταν παίρνω τους φίλους μου και γκρινιάζω με τις ώρες -τέτοια είμαι!!!!!-, κάθονται, με ακούνε στωικά και στο τέλος απαντάνε:
Choose happiness, Βιλάκι!
Και εγώ πάντα κάνω ό,τι μου λένε οι φίλοι μου!
