Ήταν πέρσι τέτοια εποχή όταν ο οργανισμός μου με κόλλησε στον τοίχο και μου φώναξε ότι “έως εδώ και μη παρέκει“.
Τα καμπανάκια χτυπούσαν αρκετά χρόνια αλλά επέμενα να βρίσκω φθηνές δικαιολογίες. Δεν ήμουν έτοιμη ψυχολογικά να αντέξω ΚΑΙ αυτό, είχαν άλλα πράγματα προτεραιότητα και, βέβαια, δεν είχα χρήματα για να επενδύσω στον εαυτό μου και να συμβουλευτώ διαιτολόγους, ψυχολόγους κλπ κλπ κλπ.
Όταν πια η ζυγαριά έδειξε ένα απαγορευτικό νούμερο (μετά από χρόνια που αρνούμουν κατηγορηματικά να ανέβω) και οι εξετάσεις αίματος βγήκαν για πρώτη φορά τόσο πειραγμένες, κάθισα στη γωνία του καναπέ μου και άρχισα να κλαίω. Να κλαίω με αναφιλητά, ε, όχι να μυξοκλαίω.
Και εκεί, ήρθε ο Άλκης, μου ξαναέδωσε ένα φιλάκι και μου είπε “πέρασε, μαμά“. Ένα “πέρασε, μαμά” ήταν υπεραρκετό για να με πείσει ότι, ΝΑΙ, πέρασε. Κι αν δεν πέρασε ακόμα, θα περάσει. Όπως κι έγινε…
Οι επόμενοι μήνες δεν ήταν “παιχνιδάκι” αλλά ήταν η πρώτη φορά -μετά από πολλά χρόνια- που με έβλεπα να αλλάζω. Μέρα με τη μέρα, βήμα με το βήμα, κούτσου-κούτσου αλλά να αλλάζω.
Η Αριάδνη, η διαιτολόγος μου, μου έβαζε μικρούς αλλά εφικτούς στόχους και ήταν πάντα εκεί για να μου θυμίζει ότι πρέπει απλά να συνεχίζω την προσπάθεια, ακόμα κι όταν δεν έπιανα το “ταβάνι” μας. Από την άλλη, η Χρύσα η ψυχολόγος μου, ήταν πάντα εκεί να με επαναφέρει, να με μαλώνει, να με ακούει, να με φροντίζει όταν έχανα το κουράγιο να με φροντίζω εγώ.
Και κάπως έτσι, χάθηκαν τα πρώτα 25 κιλά!
Και κάπως έτσι βγήκαν καλές οι επόμενες αιματολογικές.
Και κάπως έτσι είχε γίνει το πρώτο μεγάλο βήμα.
Σε εκείνο το σημείο αποφάσισα να με αφήσω λίγο να ξεκουραστώ. Να κάνω ένα διάλειμμα, χωρίς όμως να με αφήσω να χαλαρώσω ανεπανόρθωτα. Συνέχισα, λοιπόν, κάθε βδομάδα να ζυγίζομαι και με αυτόν τον τρόπο κατάφερα να μην βάλω πάνω από 2 κιλά.
Αποφάσισα σήμερα να μοιραστώ αυτήν την εμπειρία μου μαζί σου, γιατί ένιωσα την ανάγκη να δεσμευτώ.
Να δεσμευτώ ότι θα καταφέρω να επιτύχω τον τελικό μου στόχο, να δεσμευτώ ότι θα συνεχίσω να με φροντίζω, να δεσμευτώ ότι δε θα χρειαστεί σε λίγο καιρό από σήμερα να σου γράψω άρθρο με θέμα “+25 κιλά”!
Για αρχή, έβαλα υπενθύμιση να πίνω νερό και να ξεκινήσω σιγά σιγά -τώρα που ανοίγει και ο καιρός- περπάτημα.
Σε προ(σ)καλώ να ξεκινήσεις μαζί μου.
Στην ομάδα του Choosehappiness (που ξεκίνησε λίγες μέρες πριν) ήδη μαζευτήκαμε αρκετές που το βάλαμε πείσμα.
Μπορείς κι εσύ να γίνεις μέλος της ομάδας μας εδώ, https://www.facebook.com/groups/choosehappines.gr/ , εάν έχεις την ανάγκη να “συστρατευτείς”.
Σε περιμένουμε!
