Η Κυριακή μου ξεκίνησε με μια μαραθώνια τηλεφωνική συζήτηση. Στην άλλη άκρη της γραμμής μια φίλη που είχα να ακούσω καιρό.
Λέγαμε, λέγαμε, λέγαμε ώσπου…λίγο πριν να κλείσουμε, καταλήξαμε στο ότι είναι τόσοοο λυτρωτικό να μπορείς κάθε μέρα να ξεκινάς από την αρχή. Να ξεκινάς από την αρχή μετά από έναν χωρισμό, μετά από μια απόλυση, μετά από μια απογοήτευση ή έστω μετά από εκείνη την κομβική στιγμή που ξέρεις ότι έχεις πιάσει πάτο… (πόσες φορές βρεθήκαμε όλοι μας σε εκείνο το σημείο, ε;;;;)
Το “restart” , όπως ήδη θα ξέρεις, είναι καθαρά προσωπική επιλογή. Και, άκουσέ με, δεν είναι μια εύκολη επιλογή. Και δεν είναι εύκολη γιατί για να “πετύχει” , βασική προϋπόθεση είναι να είναι 100% συνειδητή. Θα έχεις ακούσει κι εσύ να λένε ότι… “ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης. Και από τη ζωή δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε, αλλά αυτό που είμαστε” . Και το τί είσαι και το τί αξίζεις (και το τί μπορείς ακόμα), έχεις δικαίωμα να το επανεξετάζεις κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή.
Το ότι η επανεκκίνηση έρχεται συνήθως μετά από ένα “τέλος” , κάνει την όλη διαδικασία ακόμα πιο δύσκολη, αλλά -ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ- ακόμα πιο ανακουφιστική. Για να τα καταφέρεις αυτή τη φορά, χρειάζεσαι όπλα. Μεταξύ τους, η αυτογνωσία, η παρατηρητικότητα, η υπομονή και αδιαμφισβήτητα η ωριμότητα. Όταν αποφασίζεις να ξεκινήσεις από την αρχή, βήμα-βήμα, πρέπει να έχεις στο μυαλό σου μόνο έναν στόχο και να μην παίρνεις στιγμή τα μάτια σου από αυτόν: ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
Θέλει προετοιμασία η επιτυχία, θέλει επιμονή. Είτε αυτή έχει να κάνει με την επαγγελματική σου ζωή, είτε με τις σχέσεις σου, είτε με ό,τι τέλος πάντων θεωρείς ότι “έχεις χάσει τη μπάλα” . Κάπου διάβασα ότι οι νίκες συμβαίνουν πριν μπουν οι πολεμιστές στο πεδίο της μάχης. Ταυτίστηκα τόσο πολύ με αυτό…
Στα 37 μου χρόνια, έχει χρειαστεί να κάνω restart ουκ ολίγες φορές. Αν κάτι έμαθα από αυτή τη διαδικασία είναι ότι δεν πρέπει να αναβάλλεις. Η επανεκκίνηση σου δεν είναι δίαιτα για να τη ξεκινήσεις από Δευτέρα. ΤΩΡΑ. Μόνο στο “τώρα” μπορείς να κάνεις εκείνη τη μεγάλη αλλαγή που θα βελτιώσει τη ζωή σου.
Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου και χρησιμοποίησε όλα εκείνα τα “εργαλεία” που πιθανόν θα σου φανούν χρήσιμα. Εμένα με βοηθάει, για παράδειγμα, να κρατάω σημειώσεις. Με βοηθάει να κάνω ξεσκαρταρίσματα. Να πετάω όσα αντικείμενα δεν μου χρειάζονται στην καθημερινότητά μου, να αφήνω στην απέξω όσους ανθρώπους δεν με…πηγαίνουν μπροστά και να βάζω “τελείες” . Σε κακές συνήθειες, σε κακές επιρροές, σε κακά επαναλαμβανόμενα μοτίβα και πεποιθήσεις που με έφεραν σε κείνο το κομβικό σημείο που συζητούσαμε παραπάνω.
Αν για κάτι είμαι σίγουρη, είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά για να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Και αυτός είναι ίσως ο σημαντικότερος λόγος που αποφάσισα να τρέξω πριν από έναν περίπου χρόνο το Choosehappiness.
Ο Μάσλοου έλεγε ότι “αν σχεδιάζεις να είσαι κάτι λιγότερο από αυτό που έχεις την ικανότητα να είσαι, τότε θα είσαι πιθανότατα δυστυχισμένος σε όλες τις μέρες της ζωής σου” .
Το θέλεις αυτό; Δεν το θέλεις. Σωστά;