Ζάανεν, 12 Ιουλίου 1964 Είναι ένα ταξίδι που πρέπει να κάνει κανείς ολομόναχος, χωρίς συντρόφους ή συζύγους ή βιβλία. Ξεκινάς αυτό το ταξίδι μόνο όταν έχεις δει πραγματικά αυτή την αλήθεια: ότι πρέπει να βαδίσεις ολομόναχος. Και τότε είσαι μόνος. Και βαδίζεις χωρίς πίκρα ή κυνισμό, χωρίς απελπισία, αλλά επειδή
