Choose Happiness Αρχείο Της γυναίκας η καρδιά -δεν- είναι άβυσσος…

Της γυναίκας η καρδιά -δεν- είναι άβυσσος…

Γράφει η Νατάσα Τσιτλακίδου.

Φλεβάρης, ο κουτσός, ο καλοκαιρινός, ο απρόβλεπτος, ο ερωτιάρης…


Εμείς οι γυναίκες όσο κι αν μεγαλώνουμε, όσο και αν προσπαθούμε να δείξουμε υπεράνω και ώριμες,
κατά βάθος, η καρδιά μας παραμένει τρυφερή, ρομαντική, παιχνιδιάρα, κοριτσίστικη.

Μπορεί να σνομπάρουμε τον Άγιο Βαλεντίνο, τα δώρα, τα λουλούδια, τις κάρτες με τις καρδούλες και τα σχετικά, όμως σαν έρθει εκείνη η μέρα, όλες μας περιμένουμε να πάρουμε το κατιτίς μας.


Τελικά, της γυναίκας η καρδιά -δεν- είναι άβυσσος.

Μια γυναίκα, ανεξάρτητα αν είναι παντρεμένη, αν είναι μαμά, έχει μετρημένες και ξεκάθαρες επιθυμίες. Ξεκάθαρες βέβαια μόνο από τη γυναικεία ματιά. Η γυναικεία αντίληψη «απέχει έτη φωτός» από την αντρική.

Αυτό που είναι αυτονόητο, ολοφάνερο για μια γυναίκα, για έναν άντρα αποτελεί ανεξιχνίαστο μυστήριο…

Αν δεν πει η γυναίκα στον άντρα της να πετάξει τα σκουπίδια ή να σηκώσει το μαξιλάρι από το πάτωμα το πιθανότερο είναι να μην κάνει απολύτως τίποτα. Αν του το πει όμως, μάλλον, θα το κάνει.

Έχουν όμως και οι άντρες τα δικά τους «αυτονόητα». Ο χώρος τους και ο χρόνος τους, είναι τα πιο βασικά. Εμείς οι γυναίκες από την άλλη, συνήθως, θέλουμε το χώρο και τον χρόνο μας να τον μοιραζόμαστε με τον σύντροφό μας. Έτσι αντιλαμβανόμαστε το ενδιαφέρον, τον πόθο, την αγάπη.


Δύσκολες οι σχέσεις, δύσκολος ο γάμος.

Αυτό πάντως που μπορώ να πω, μάλλον με σιγουριά, είναι ό,τι τα ετερώνυμα δεν έλκονται. Ο νόμος αυτός, είναι νόμος της φυσικής και όχι των ανθρώπων. Τα αντίθετα έλκονται στην αρχή, στα «μέλια». Όταν όμως ο έρωτας κάποια στιγμή σβηστεί, η ένταση ανάμεσα στο ζευγάρι, δεν θα έχει νοστιμάδα.

Τα «αποκαλυπτήρια», τελικώς θα γίνουν.

Όταν υπάρχουν κοινά ενδιαφέροντα, χόμπι, γούστα, αδυναμίες, τότε τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Ωστόσο τίποτα δεν είναι δεδομένο. Και η ζωή έχει αποδείξει ότι τα πάντα μπορεί να συμβούν.

Είτε είμαστε ετερώνυμοι είτε ομώνυμοι το θέμα είναι να περνάμε καλά. Να τα έχουμε πρωτίστως καλά με τον εαυτό μας και έπειτα με τον σύντροφό μας.

Να μπαίνουμε στα παπούτσια του άλλου -ακόμη και αν μας πέφτουν λιγάκι μεγάλα ή το αντίστροφο-.

Δεν θα πάθουμε και τίποτε αν κάτσουμε μαζί του και παίξουμε τάβλι ή δούμε κανένα ματσάκι στην τηλεόραση. Όμως, ούτε κι ο σύντροφός μας θα πάθει κάτι αν μας φέρει ένα μπουκέτο ανεμώνες ή ένα κουτί σοκολατάκια.

Και ας μην είναι 14 του Φλεβάρη…

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Related Post

Κωνσταντίνος Τσιάρας: «Πάσχουμε από έλλειψη θετικής φαντασίας, είμαστε εξπέρ στην αρνητική»Κωνσταντίνος Τσιάρας: «Πάσχουμε από έλλειψη θετικής φαντασίας, είμαστε εξπέρ στην αρνητική»

Τον Κωνσταντίνο τον γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια με την ιδιότητα του φυσιοθεραπευτή, μιας και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα –κατά κοινή ομολογία- μαγικά του χέρια απάλυναν τον