Δεν έχω γνωρίσει πολλούς ευθείς ανθρώπους στη ζωή μου μέχρι σήμερα. Βέβαια, δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι πρότινος. Ίσως επειδή η ευθύτητα δεν συγκαταλέγεται ούτε ανάμεσα στα δικά μου χαρίσματα. Και σε πληροφορώ ότι και σε αυτό το συμπέρασμα πρόσφατα κατέληξα. Και δεν θα κατέληγα καν, εάν δεν τύχαινε να συναναστραφώ στενά τα τελευταία μόλις χρόνια με έναν εξωγήινα ευθύ άνθρωπο.
Από την αρχή αυτού του κειμένου, θέλω να διαχωρίσω την ευθύτητα από την αγένεια. Δεν είναι ευθύς ο άνθρωπος που σου λέει την αλήθεια του, χωρίς να νοιάζεται για το τι σκέφτεσαι εσύ, χωρίς να ενδιαφέρεται για το τι νιώθεις εσύ . Δεν είναι ευθύς ο άνθρωπος που η αλήθεια του μπορεί να σε προσβάλλει και να σε μειώσει. Ευθύς, όμως, είναι εκείνος ο άνθρωπος που μπορεί να σε ξεβολέψει, να σε στριμώξει και, ναι, ίσως άθελά του να σε φέρει σε δύσκολη θέση.
Αν έπρεπε να… ισοφαρίσω την ευθύτητα με μια λέξη, αυτή θα ήταν η ειλικρίνεια. Ή μήπως η γνησιότητα; Μήπως τελικά η αξιοπιστία; Όσο μάλιστα σου γράφω, σκέφτομαι ότι η ευθύτητα πολλές φορές μπορεί να εκφράζεται και πρωτόγονα, τι όμως προτιμάς; Την κολακεία και το ψέμα; Μην βιαστείς να διαλέξεις την ευθύτητα, δεν είναι εύκολη “πίστα”. Πολλές φορές επιλέγουμε όσους μας χαϊδεύουν τα αυτιά, αφήνοντας τους ευθείς ανθρώπους να πληρώνουν βαρύ τίμημα. Ένα τίμημα, βέβαια, που θα πλήρωναν και θα ξαναπλήρωναν, καθώς αυτή τους η στάση ζωής δεν είναι τυχαία, δεν προέκυψε, αντίθετα κατακτήθηκε, κερδήθηκε, επιλέχθηκε συνειδητά.
Αυτή η ράτσα ανθρώπων δεν στρουφοκαμηλίζει. Α και να μην ξεχάσω, δεν σου επιτρέπει κι εσένα να το κάνεις. Μην περιμένεις, δηλαδή, να σου πει “δεν ταιριάζουμε σαν προσωπικότητες”, θα σου πει “μου είσαι αντιπαθής”, μην περιμένεις να σε χαϊδέψει στην πλάτη λέγοντας “θα μπορούσες να το χειριστείς καλύτερα”, αντίθετα θα σε παρηγορήσει μεν, θα σε παραμαζέψει δε εξηγώντας σου ότι “έκανες βλακεία”. Αυτή η ράτσα ανθρώπων, αυτή η πάστα είναι δυσεύρετη. Αν πέσεις πάνω της, μη διανοηθείς να την αφήσεις να περάσει χωρίς να την…”εκμεταλλευτείς”. Κάτι θα μάθεις, κάτι θα κερδίσεις, κάτι θα θαυμάσεις, κάτι θα σε εμπνεύσει… Δεν είναι κρίμα να τα χάσεις όλα αυτά, επειδή απλά δεν έχει να σου προσφέρει βολικές απαντήσεις; Έχει τις σωστές, ποιος σου είπε ότι αυτό δεν είναι από μόνο του βολικό, ενίοτε σωτήριο;
Έχω την ωριμότητα να γνωρίζω ότι, όσο και να τη θαυμάζω, όσο και να τη ζηλεύω, η ευθύτητα δε θα είναι ποτέ μία από τις αρετές μου. Θέλεις επειδή με κατακλύζουν πάντα δεύτερες και τρίτες σκέψεις, θέλεις επειδή είμαι σε στενή επαφή με την εύθραυστη πλευρά μου, θέλεις επειδή φλερτάρω έντονα με το ενοχικό μου κομμάτι και “καπελώνομαι” από την ανασφάλειά μου…
Όταν πρωτοσυναντήθηκαν οι δρόμοι μας με την Ελένη, ίσως δεν μπόρεσα από την αρχή να εκτιμήσω το…διαφορετικό της. Το… αυθεντικό της. Το… ουσιαστικό της. Τρία σχεδόν χρόνια μετά που οι δρόμοι μας πια χωρίζουν, αναγνωρίζω πως αυτός ο ιδιαίτερος τρόπος της μου έχει γίνει πια εθισμός. Από αυτούς τους εθισμούς, όμως, που σε εξελίσσουν, που σε πάνε ένα βήμα παραπέρα, που σε κάνουν να κολλάς ολοένα και περισσότερο, χωρίς να έχεις καμία διάθεση να ξεκολλήσεις. Αυτό θα κάνω κι εγώ, λοιπόν…
Και αυτό δεν είναι προειδοποίηση, είναι απειλή. Ακούς, Λενιώ;
Εάν θέλεις να… Choosehappiness, προσπάθησε κι εσύ να είσαι ευθύς.
Μπορεί να μην κερδίσεις εξ αρχής τη συμπάθεια του άλλου, θα κερδίσεις όμως σε δεύτερο χρόνο την εκτίμηση και το σεβασμό του.
Α…. και τον ύπνο σου κάθε βράδυ… Δεν το λες και μικρή υπόθεση!