Ακολουθεί σεντόνι. (Έτσι δεν γράφουν στα forum όταν κάποιος θέλει να προειδοποιήσει ότι “σταματημό δεν θα΄χει”;)
Όταν αποφάσισα να σταματήσω να ανεβάζω δημοσιεύσεις για λίγες μέρες, πολλοί ήταν αυτοί που μου ζήτησαν το λόγο. Πολλά ήθελα να απαντήσω, τίποτα δεν απάντησα τελικά. Να πω ότι ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω όλα (και να γίνω χορεύτρια;), να πω ότι κουράστηκα, ότι απογοητεύτηκα, ότι απομυθοποίησα, ότι ξενέρωσα, ότι απηύδησα; Εγώ; Εγώ που προσπαθώ να σε πείσω να…Choose happiness; (τρομάρα μου)
Τίποτε δεν απάντησα. Μου έδωσα χρόνο. Λίγες μόνο μέρες. Άλλαξε κάτι σε αυτές τις μέρες; Ο-Χ-Ι! Γιατί να αλλάξει; Λες να έπαψαν να με απογοητεύουν οι άνθρωποι, λες να σταμάτησαν να με φοβίζουν οι αρρώστιες, λες να εξαφανίστηκε γύρω μου, ως δια μαγείας, η αχαριστία, το ψέμα, η αισχροκέρδεια και η μικροψυχία; Μπα, τίποτα από αυτά δε συνέβη…!
Άλλαξε κάτι; Γιατί να αλλάξει; Άλλαξα εγώ; Μήπως άλλαξες εσύ;
Τελικά, ξέρεις κάτι; Δε θα ακολουθήσει σεντόνι. Επειδή μερικές φορές δε χρειάζεται να εξηγείς. Δε χρειάζεται να αναλύεις. Δεν χρειάζεται να το…κουράζεις!
Επειδή μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι να πιστεύεις. Να αφήνεσαι. Να διεκδικείς. Να συμβιβάζεσαι. Αλλά ό,τι και να κάνεις στην τελική, να προχωράς. Να συνεχίζεις. Να εξελίσσεσαι.
Δε θα σου κρυφτώ. Όσο καλή πρόθεση κι αν έχω, σκέφτηκα μήπως τελικά σε κοροϊδεύω με το να σου προτείνω να… Choose happiness! Να… choose happiness όταν γύρω μας πηγαίνουν όλα από το κακό στο χειρότερο; Μήπως, τέλος τέλος, κοροϊδεύω εμένα; Μήπως εθελοτυφλώ; Ή μήπως το …Choose happiness είναι η Ιθάκη και αξίζει έστω να παλέψεις τη διαδρομή;
Με αυτές τις σκέψεις σε καληνυχτώ σήμερα και ανανεώνω το ραντεβού μου μαζί σου για αύριο!
Τι λες; Θα ακολουθήσεις; Ιθάκη είναι αυτή…!