Στιγμιαίος μέλλοντας, εξακολουθητικός μέλλοντας, συντελεσμένος μέλλοντας. Αλλά μέλλοντας.
Όταν στη λίστα με τους στόχους σου, υπάρχει η λέξη “θα”, οι πιθανότητες επιτυχίας -ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ- είναι μικρές.
Θα αδυνατίσω. Θα κάνω τη δουλειά των ονείρων μου. Θα ξεκινήσω το περπάτημα. Θα παραιτηθώ. Θα μάθω να οδηγώ. Θα μετακομίσω.
Ωραία. Καλά τα λες! Μέχρι τότε, τι θα κάνεις; Ή τέλος πάντων, τα ξαναλέμε όταννννν το κάνεις! Ή ακόμα πιο ρεαλιστικά, ΑΝ το κάνεις!
Η μαμά μου λέει αυτό το εκνευριστικό “μην αναβάλλεις για αύριο, αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα“. Παραδέξου το, κι η δική σου τα ίδια λέει. Ε και ο Stockman τα ίδια έλεγε, λίγο πιο εμφατικά: “Το χθες ήταν μια επιταγή χωρίς αντίκρισμα. Το αύριο είναι μια μεταχρονολογημένη επιταγή. Το σήμερα είναι ζεστά λεφτά“.
Ξεκίνα σήμερα. Τώρα.
Καλοί οι παρελθοντικοί χρόνοι.
Ακόμα καλύτεροι οι μελλοντικοί.
Αλλά σαν τους παροντικούς δεν έχει!
Choose happiness! Τ-Ω-Ρ-Α!
