Σε τόσο δύσκολους καιρούς όπως αυτούς που διανύουμε, θεωρώ πως είναι χρήσιμο -για να μην πω επιβάλλεται- να ζητάμε ψυχολογική στήριξη κάθε φορά που νιώθουμε ότι φτάνουμε στα όρια μας.
Ή μάλλον όχι… Προτού φτάσουμε σε εκείνο το σημείο.
Κάνοντας, λοιπόν, μια τέτοια σκέψη -έχοντας συμβουλευτεί και στο παρελθόν ειδικούς ψυχικής υγείας- αποφάσισα σήμερα το πρωί να καλέσω κι εγώ με τη σειρά μου τον πενταψήφιο δωρεάν αριθμό 10306, τη νέα τηλεφωνική γραμμή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για τον κορωναϊό, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου να μοιραστώ αυτήν την εμπειρία μου αμέσως μετά μαζί σας.
Με το πρώτο “ντριν” ο τηλεφωνητής με ενημέρωνε ότι θα είχα τρεις επιλογές. Πατώντας το νούμερο 1 θα μιλούσα με κάποιον ψυχολόγο, πατώντας το 2 με κάποιο ψυχίατρο και πατώντας το 3 με κάποιο σύμβουλο για θέματα παιδιών και ενηλίκων. Εγωιστικά σκεπτόμενη επέλεξα το 1, αν και φλέρτατα και με το 3.
Σαν να άκουσα ότι μεταφέρομαι σε μια δομή της Καρδίτσας, στην άλλη γραμμή εμφανίστηκε μια συμπαθέστατη γυναικεία φωνή, η οποία αφού πρώτα μου συστήθηκε, με ρώτησε τι θα μπορούσε να κάνει για μένα.
Κόλλησα. Ούτε προκαταρκτικά, ούτε τίποτα. Δηλαδή και τι περίμενα, άραγε; Άρχισα τις γενικότητες: Να λίγο η επαγγελματική ανασφάλεια… λίγο το ότι δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει… λίγο ότι ο μικρός έχει αλαφιάσει και δεν τρώει (“μανδάμ, για αυτό είπαμε πάτησε το τρία”, σκέφτηκα ενοχικά).. λίγο η αρρωστοφοβία μου (που ομολογουμένως παραδόξως δεν έχει ξεφύγει)… λίγο τα λόγια του παπά (αυτολογοκρίθηκα όσο με άκουγα να της μιλάω)…
“Τι θα μπορούσα να κάνω για σας;”, με ξαναρώτησε. Μάλιστα.
Μα αφού όσο μιλούσα έκανε “αχα”, αποδεικνύοντας ότι με ακούει, δεν με άκουγε;
Ξανα-αυτολογοκρίθηκα. Τί είπαμε ότι περίμενα;
Αφού υπήρξε μια άβολη παύση, ψέλλισα ότι “εντάξει, καταλαβαίνω ότι ο περισσότερος κόσμος νιώθει έτσι τώρα κλπ κλπ κλπ” και εκείνη ψέλλισε ότι θα μπορούσα να ακολουθήσω μερικές συμβουλές προς…ναυτιλομένους, που στοιχηματίζω ότι δίνονται σε όλους.
-Να μην υποκύπτω στην παραπληροφόρηση…
-Να διατηρώ μια ρουτίνα όσο μένω σπίτι….
-Να με φροντίζω γιατί μόνο αν είμαι εγώ καλά, θα είναι και οι άνθρωποι που εξαρτώνται από εμένα…
…και μερικές ακόμα που θα βρείτε ιδιαίτερα χρήσιμες αν googl-άρετε κάτι σχετικό στο διαδίκτυο.
Τελικά υπάρχει λόγος που υπάρχει αυτός ο αριθμός;
Ναι.
Ξεκάθαρα ναι.
Δεν είναι πανάκεια. Μην περιμένεις το μάννα εξ ουρανού. Ούτε από έναν ψυχολόγο που πρώτη φορά σε ακούει, μέσα σε ένα πεντάλεπτο να σε “σώσει”. Θα σε ακούσει, όμως. Και ίσως τέτοιες δύσκολες ώρες και αυτό από μόνο του είναι αρκετό. Να είναι υπερ-αρκετό. Μπορεί, μάλιστα, να είναι και σωτήριο.
Ένιωσα ότι στην άλλη άκρη της γραμμής είχα μια έμπειρη ειδικό;
Όχι. Έχοντας την εμπειρία να ξεχωρίσω πότε έχω απέναντί μου κάποιον έμπειρο ψυχολόγο, είμαι βέβαιη πως είχα να κάνω με κάποια ειδικευόμενη ίσως… Αν το σκεφτείς, όμως, σε λίγα χρόνια αυτή η κοπέλα που μου μίλησε σήμερα μπορεί να σώσει κάποιον… να στηρίξει κάποιον… να σπρώξει κάποιον προς ένα καλύτερο αύριο…
Θα ξαναέπαιρνα το 10306;
Δε νομίζω αλλά δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα. Τίποτα δε θεωρώ βέβαιο, σε τόσο αβέβαιες εποχές.
Λίγο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο, ευχαρίστησα θερμά τη ψυχολόγο και της έδωσα συγχαρητήρια για το έργο τους. Όχι τυπικά. Ουσιαστικά. Δεν είναι εύκολο. Ο ψυχολόγος, έμπειρος ή άπειρος, είναι άνθρωπος. Κάνει το καλύτερο δυνατό του σε μια περίοδο που δεν είναι εύκολο ούτε αυτονόητο για κανέναν από εμάς να κάνω το καλύτερό του.
Αν νιώθεις ότι πιέζεσαι, ότι δε σου φτάνει ο αέρας, ότι τρομάζεις για το αύριο, ότι εκεί που πας να σηκώσεις κεφάλι κάποιος στο βουτάει και πάλι στο βυθό, δεν έχεις να χάσεις κάτι. Κάλεσε το 10306 και μοιράσου κι εσύ μαζί μας την εμπειρία σου.
Εάν θέλεις να θυμηθείς την εμπειρία μου από τη ψυχανάλυση, εδώ: https://choosehappiness4u.wordpress.com/2020/02/15/%ce%b7-%ce%b5%ce%bc%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b1%ce%bd%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%83%ce%b7/
Θέλετε να γίνετε φίλοι του Choosehappiness.gr και να εστιάζετε στη θετική πλευρά της ζωής; Εδώ: https://www.facebook.com/villyargiroudi/
