Από το βιβλίο “Αγάπης Γράμματα”.
Το λεωφορείο σταματάει, ο οδηγός σου χαμογελάει, τα παράθυρα λάμπουν κι έχεις άφθονα ψιλά. Στα αριστερά, στη σειρά με τα μονά καθίσματα, το τελευταίο, το αγαπημένο σου, είναι άδειο, σαν να γράφει το όνομά σου. Το λεωφορείο ξεκινάει, τα φανάρια γίνονται πράσινα καθώς πλησιάζει, και ο τύπος που τρώει ηλιόσπορους μαζεύει τα φλούδια σε μια καφέ χαρτοσακούλα.
Ο ηλικιωμένος ελεγκτής δεν ζητάει να δει το εισιτήριό σου, ανασηκώνει απλώς ελαφρά το καπέλο του και με πολύ ευχάριστη φωνή σού εύχεται καλή μέρα.
Και θα είναι καλή η μέρα. Επειδή είναι τα γενέθλιά σου. Είσαι κεφάτη, είσαι όμορφη και έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Τέσσερις στάσεις ακόμα και θα χτυπήσεις το κουδούνι και ο οδηγός θα σταματήσει, μόνο για σένα.
Θα κατέβεις από το λεωφορείο, κανείς δεν θα σε σπρώξει και η πόρτα δεν θα κλείσει ώσπου να απομακρυνθείς. Και το λεωφορείο θα φύγει, οι επιβάτες θα χαίρονται για σένα και ο τύπος με τους ηλιόσπορους θα συνεχίσει να σου κουνάει το χέρι σε αποχαιρετισμό, έτσι, δίχως λόγο, ώσπου να τον χάσεις από τα μάτια σου.
Ποιος χρειάζεται να υπάρχει λόγος; Είναι γενέθλια και στα γενέθλια συμβαίνουν ωραία πράγματα. Το κουτάβι θα τρέξει προς το μέρος σου και, άμα το αγγίξεις, θα κουνήσει την ουρά του. Όταν η μέρα είναι ξεχωριστή, ακόμη και τα σκυλιά το καταλαβαίνουν.
Στο διαμέρισμά σου, ο κόσμος θα περιμένει στο σκοτάδι πίσω από τα όμορφα έπιπλα που διαλέξατε οι δυο σας. Μόλις ανοίξεις την πόρτα, θα πεταχτούν ξαφνικά για να σου κάνουν έκπληξη. Ακριβώς με τον τρόπο που αρμόζει σε πάρτι-έκπληξη.
Θα είναι όλοι εκεί, όλοι οι άνθρωποι που αγαπάς. Οι πολύ κοντινοί σου και οι πιο σημαντικοί για σένα. Και θα έχουν φέρει τα δώρα που αγόρασαν ή που ονειρεύτηκαν οι ίδιοι. Δώρα εμπνευσμένα, αλλά και χρήσιμα.
Οι αστείοι θα διασκεδάσουν, οι έξυπνοι θα μάθουν, ακόμη και οι μελαγχολικοί θα χαμογελάσουν ανυπόκριτα. Το γεύμα θα είναι καταπληκτικό, έπειτα θα σερβίρουν φράουλες, και στο τέλος μιλκσέικ με γεύση βανίλια από το καλύτερο ζαχαροπλαστείο της πόλης.
Θα παίξουν ένα δίσκο του Κιθ Τζάρετ και θα τον ακούσουν όλοι, θα παίξουν ένα δίσκο του Σατί και δεν θα μελαγχολήσει κανείς. Και όσοι είναι μόνοι τους δεν θα αισθανθούν μόνοι απόψε, και κανείς δεν θα ρωτάει “Γάλα ή κρέμα;” γιατί όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.
Στο τέλος θα φύγουν, κι εκείνοι που θέλεις να σε φιλήσουν, θα σε φιλήσουν, κι εκείνοι που δεν θέλεις θα σου σφίξουν απλώς το χέρι. Και ο μοναδικός που θα μείνει εκεί θα είναι ο άντρας που ζεις μαζί του, πιο ευγενικός και πιο γλυκός από κάθε άλλη φορά.
Αν θέλεις, θα κάνετε έρωτα, διαφορετικά θα σου κάνει μασάζ με λάδι, αγορασμένο ειδικά από ένα παλιό μαγαζί βεδουίνων. Δεν έχεις παρά να το ζητήσεις, κι εκείνος θα χαμηλώσει τη λάμπα αλογόνου και θα καθίσετε αγκαλιασμένοι, περιμένοντας την αυγή.
Κι αυτή τη μαγική νύχτα, θα είμαι κι εγώ εκεί, θα πίνω το μιλσεικ μου με γεύση βανίλιας και θα χαμογελάω αληθινά. Και αν θέλεις, πριν φύγω, θα σε φιλήσω. Κι αν δε θέλεις θα σου σφίξω απλώς το χέρι.