“Αν περιμένεις την κατάλληλη στιγμή, αυτή δεν θα έρθει ποτέ“, το μότο της ζωής μου.
Μην την περιμένεις την κατάλληλη στιγμή, φτιάξ’ την!
Παντρεύτηκα με το που ξεκίνησαν τα capital control. Βέβαια και να μην πετυχαίναμε αυτήν την περίσταση, μικρή θα ήταν η διαφορά, αν θέλω να είμαι ειλικρινής. Η βάφτιση του γιου μας, από την άλλη, ήρθε πάλι σε μια παρόμοια στιγμή και φάση ζωής μας. Μπορεί λεφτά να μην είχαμε -όσα θα έπρεπε τουλάχιστον- είχαμε όμως δύο βασικά προαπαιτούμενα: Αγάπη και αγαπημένους φίλους. Αν έχεις κι εσύ αυτά τα δύο βασικά “όπλα”, μη φοβάσαι τίποτα! Προχώρα!
Ο γάμος μας: Το νέο ανακοινώθηκε και “μαγικά ραβδάκια” εμφανίστηκαν από παντού. Και όταν λέω από παντού, σοβαρολογώ, από παντού.
Το…νυφικό. Χίλια ευρώ ήταν όλο το bugdet του γάμου μας και χίλια ευρώ μου ζητούσαν για να νοικιάσω ένα νυφικό. Απογοήτευση. Άσε που στο νούμερό μου δεν βρίσκει κανείς εύκολα φόρεμα. Νόμιζα… Η Μάργυ, η αδερφή μου, μου βρήκε ένα λευκό φόρεμα που αγάπησα σε χρόνο ρεκόρ. Δανείστηκα κι ένα υπέροχο πέπλο που βρήκα και…βουαλά.
Στέφανα κλπ κλπ κλπ: Στέφανα μου έφτιαξε η αγαπημένη μου Μαρία από την Κρήτη και το https://www.prettybow.gr/, χρυσές βέρες αγοράσαμε από ένα κοσμηματοπωλείο που είναι σε όροφο (και έτσι δεν πληρώνεις την…βιτρίνα του στην Αριστοτέλους) και την τέρμα λιτή διακόσμηση μαζί με την ανθοδέσμη μου την ανέλαβε η κουμπάρα μου.
Η…ετοιμασία μου: Επειδή το πατρικό μου είναι μικρό σε χώρους, οι αγαπημένοι μου θείοι μου έκλεισαν μια σουίτα ξενοδοχείου για την προετοιμασία της νύφης. Το μακιγιάζ μου επιμελήθηκε η αγαπημένη μου οικογενειακή φίλη η Ξένια και το χτένισμά μου μια κομμώτρια που απλά μου τα ίσιωσε (χωρίς μεγάλη επιτυχία). Ένα δωμάτιο που πλημμύρισε με φίλους και συγγενείς και που ήταν το ομορφότερο δώρο που στέγασε την ομορφότερη πρώτη νύχτα του γάμου μας. Τι καλύτερο δώρο για να σου κάνει ένας δικός σου άνθρωπος…. Τέτοια δώρα να ζητάς… Που θα τα θυμάσαι… Τοστιέρες θα σου πάρουν πολλές…
Από μηχανής Θεός: Μερικές φορές δεν φτάνει ένας από μηχανής Θεός για να σε βοηθήσει σε τέτοιες περιστάσεις. Εγώ είχα δύο: Την αδερφή μου τη Μάργυ και την ξαδέρφη μου την Άντα. Επίλεξε έξυπνα τους δικούς σου “Θεούς”. Η Μάργυ ήταν ο άνθρωπός μου για όλες τις στιγμές (μια νύφη τον έχει ανάγκη έναν τέτοιον άνθρωπο) και η Άντα ήταν εκείνος ο άνθρωπος που είχε την επιμέλεια των πάντων: της χειροποίητης διακόσμησης του νυφικού τραπεζιού, των χρωμάτων, των φώτων, των μπεζέδων, των μπομπονιέρων κλπ κλπ κλπ κλπ…
Η …ταλαντούχα φωτογράφος: Και στα δύο μυστήρια της ζωής μας, στο γάμο και στη βάφτιση του Άλκη, τη φωτογράφηση ανέλαβε φίλη μας, επαγγελματίας και…ταλέντο, η Χριστίνα Δοιτσίνη. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είστε όλοι τόσο τυχεροί να έχετε τέτοιους φίλους με τόσο ταλέντο, αλλά δεν πειράζει. Ο φίλος μας ο Βασίλης τράβηξε βίντεο με την κάμερά μας ενώ το ίδιο θα μπορούν να κάνουν και οι φίλοι σας ακόμα και με τα κινητά τους. Και πίστεψέ μας, αυτά είναι και τα καλύτερα στιγμιότυπα.
Το Party: Οι κουμπάροι μας στο γάμο μάς έκαναν δώρο το υπέροχο πάρτι με φίλους μετά το γάμο. Μια ανάμνηση που θα τους “χρωστάμε” πάντα, μιας και ήταν αδιαμφισβήτητα ίσως ένα από τα ομορφότερα βράδια της κοινής μας ζωής. Την γευστικότατη τούρτα την έφτιαξε η φίλη μας η Φωτεινή και ήταν ένα από τα πιο γλυκά ξεκινήματα που θα μπορούσε να έχει κανείς… Καλές και οι διώροφες, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγάπη που βάζει ένας φίλος στο δώρο του!
Η βάφτιση του Άλκη πραγματοποιήθηκε με την ίδια φιλοσοφία. Επιλέξαμε λίγους και αληθινούς φίλους και συγγενείς για να δώσουν το παρόν και τους καλύτερους πνευματικούς γονείς που θα μπορούσε να επιλέξει κανείς για το παιδί του, τη Νατάσα και τον Σάκη μας, οι οποίοι υπερέβαλαν εαυτό. Οι από μηχανής Θεοί του γάμου μας έβαλαν και πάλι το ραβδάκι τους-χεράκι ήθελα να πω- και κάπως έτσι ακόμα ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα.
Επειδή τα όνειρα δε χρειάζονται λεφτά…. Δε χρειάζονται πολυτέλειες και φλας…
Επειδή τα όνειρα χρειάζονται χρυσόσκονη.
Από την αληθινή…
Από αυτή που σκορπάει η αγάπη και την συλλέγουν σαν πολύτιμο θησαυρό οι αγαπημένοι σου…
Η βάφτιση:
