Ο δρόμος του θηλασμού.

Ο γιος μου θηλάζει για παραπάνω από δύο χρόνια, θέλοντας να πιστεύω ότι είμαστε κοντά στον αποθηλασμό. Στο παρόν κείμενο θα μεταφέρω την εμπειρία μου -και μόνο αυτή- και θα αναφερθώ στα πλεονεκτήματα, στις δυσκολίες και στους μύθους του θηλασμού.

Πρώτα, όμως, μια διευκρίνιση: Υπάρχει ο “ρατσισμός του θηλασμού” και ο “ρατσισμός του μη θηλασμού”. Τελευταία, μάλιστα, έχω διαπιστώσει ότι ανθίζει ο δεύτερος. Και κάπου εκεί φορτώνουμε τις μαμάδες τύψεις, ενοχές, ανασφάλειες, φοβίες… ‘Ό,τι δεν χρειάζονται… Κοινώς κάνουμε τα πάντα για να μην καταφέρουν να θηλάσουν. Πάγια θέση μου, λοιπόν, είναι ότι ο θηλασμός είναι ένα ταξίδι για δυο. Μια μέλλουσα μαμά έχει υποχρέωση να ενημερωθεί για το θηλασμό και ίσως να τον δοκιμάσει. Από εκεί και πέρα εκείνη θα αποφασίσει ποιον δρόμο πρέπει και μπορεί να ακολουθήσει…

Η προσωπική μου εμπειρία: Με το που μου ανακοίνωσε η ξαδέρφη μου η Άντα ότι είμαι έγκυος -ναι το ήξερε πριν από εμένα- φρόντισε να με ενημερώσει για το θηλασμό. Να μου στείλει άρθρα, να μου στείλει εικόνες, να μου ξεκαθαρίσει ότι δε θα ήταν εύκολο αλλά άξιζε τον κόπο, να μου παρουσιάσει το θηλασμό σαν ένα θείο δώρο που θα ήταν ωραίο να προσφέρω στον Άλκη με το που θα γεννηθεί. Ο καιρός περνούσε και η γυναικολόγος μου -η Ελένη Ξανθοπούλου- φρόντιζε να μου μιλάει κι εκείνη για αυτό το σπουδαίο αγαθό. Ναι, στην αρχή δεν ήταν εύκολο. Δε θα ξεχάσω ποτέ τις πρώτες φορές που προσπαθούσαμε να θηλάσουμε. Η αδερφή μου να προσπαθεί να με ηρεμήσει, με τον μικρό να συνεργάζεται μέρα με τη μέρα ολοένα και πιο πολύ. Έχοντας κλείσει πια δύο χρόνια θηλασμού -και προσπαθώντας να φτάσουμε στο στάδιο του ομαλού αποθηλασμού- μπορώ πλέον να πω με σιγουριά ότι άξιζε η κάθε του στιγμή.

Ξένο γάλα: Οι υπέρμαχοι του θηλασμου “δαιμονοποιούν” το ξένο γάλα. Ο Άλκης ήπιε και ξένο, σε μικρές δόσεις, όσο έλειπα στη δουλειά μέχρι να μπουν οι στερεές τροφές. Στην αρχή είχα τόσες ενοχές. Το ότι με βοήθησαν να τις ξεπεράσω ήταν και ο λόγος που τελικά συνέχισα να θηλάζω μέχρι σήμερα. Βέβαια υπάρχουν κι εκείνες οι μάνες-θηρία που διατηρούν τράπεζα θηλασμού και έχουν καταφέρει να θηλάσουν τα παιδιά τους αποκλειστικά.

Μύθοι (οι πιο συχνοί):

*Ο θηλασμός παχαίνει. Προσωπικά, κατά τη διάρκειά του, αδυνάτισα. Ειδικά το πρώτο χρονικό διάστημα, όσο αυτός ήταν αποκλειστικός.

*Δεν έχω αρκετό γάλα. Ισχύει ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Όσο πιο πολύ θηλάζει το μωρό, τόσο πιο πολύ γάλα έχει το στήθος.

*Ο θηλασμός έχει πρόγραμμα. Αυτά τα περί ανά δύο ωρών, δέκα λεπτά από το κάθε στήθος κλπ, λυπάμαι αλλά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ας είμαστε ειλικρινείς…

*Ο θηλασμός πονάει. Ήμουν στις τυχερές που δεν αντιμετώπισα ποτέ τέτοια προβλήματα. Ο σωστός θηλασμός δεν πονάει. Αν πονάει, πρέπει να βρείτε τη στάση που σας ταιριάζει και να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό να σας κατευθύνει.

*Πρέπει να πάρω αντιβίωση ή να κάνω κάποια εξέταση και πρέπει να σταματήσω: Συμβουλεύσου πρώτα το γιατρό σου και το http://www.e-lactancia.org/ και πίστεψέ με, τα περισσότερα φάρμακα είναι συμβατά.

Τα πλεονεκτήματα (τα βασικότερα):

*Τα αντισώματα που περνάνε στο μωρό και το προστατεύουν από τις λοιμώξεις.

*Οι αλλεργίες. Πολλά μωρά εμφανίζουν διάφορες αλλεργίες, κυρίως στο αγελαδινό γάλα. Υπάρχουν, λοιπόν, και άλλες μανάδες-θηρία που επιλέγουν συνειδητά να κάνουν αποχή από κάποιες τροφές, προκειμένου να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή τροφή στα μωρά τους, βοηθώντας τα να ξεπεράσουν ομαλά τις αλλεργίες τους.

*Οι πρακτικές ευκολίες. Είναι δωρεάν και πάντα στην κατάλληλη θερμοκρασία, χειμώνα καλοκαίρι.

*Δυνατή συναισθηματική σχέση ανάμεσα σε μητέρα και παιδί.

*Σύμφωνα με μελέτες, μειώνεται ο κίνδυνος για τη μητέρα να εμφανίσει καρκίνο σε ωοθήκες και στήθος.

Οι δυσκολίες (είπε κανείς ότι πρόκειται για…παιχνιδάκι;)

*Κούραση και ύπνος. Πιθανολογώ πώς δεν είναι εύκολο να ξυπνάς μέσα στη νύχτα και να αποστειρώνεις μπουκάλια για να ταΐσεις τον μικρό σου. Ο θηλασμός από αυτήν την άποψη είναι σωτήριος. Συνήθως καταλήγεις να κοιμάσαι με το μωρό (άλλη ενότητα αυτή) για να μη χρειάζεται να σηκώνεσαι συνέχεια. Παρόλα αυτά ο θηλασμός είναι κουραστικό σπορ, ειδικά τον πρώτο καιρό που γίνεται ολημερίς και ολονυχτίς.

*Μαστίτιδα: Πέρα από τα διάφορα πρακτικά θέματα που μπορεί να αντιμετωπίσεις, πιθανόν να πάθεις μαστίτιδα, εάν δεν ανήκεις στις τυχερές.

*Αλκοόλ: Παρότι ούτως ή άλλως λογικά θα έχεις αφήσει πίσω σου το …party animal, θα υπάρξουν εκείνες οι στιγμές που θέλεις να πιεις χωρίς αύριο. Αν θηλάζεις, δε γίνεται. Άντε στα κέφια να πιεις και ένα κρασί. Αλλά ως εκεί.

Δημόσιος θηλασμός: Αυτό το “ό,τι κοροϊδεύεις στην πόρτα σου φυτρώνει, το ξέρεις;”. Αυτό. Όταν θηλάζεις διαπιστώνεις ότι πάνω από όλα είναι η…πείνα του μωρού σου. Παρόλα αυτά, συνεχίζω να πιστεύω ότι υπάρχει τρόπος. Χωρίς να κρύβεσαι, χωρίς να νιώθεις άσχημα, χωρίς να ντρέπεσαι. Τρόπος να το κάνεις φυσικά, χωρίς να το επιδεικνύεις. Τι πιο φυσικό από το να ικανοποιήσεις την πείνα του παιδιού σου;

Κλείνοντας, να τονίσουμε ότι το μόνο δεδομένο είναι ότι κάθε γονιός θέλει το καλύτερο -και μόνο αυτό- για το παιδί του. Κανείς μας, αλλά κανείς μας, δεν έχει δικαίωμα να το κρίνει. Αν μπορείς να βοηθήσεις κάποιον γονιό στα πρώτα του βήματα, κάντο. Αν όχι, σώπασε.

Καλούς θηλασμούς!

*Το παραπάνω κείμενο δεν είναι σε καμία περίπτωση τεκμηριωμένο επιστημονικά. Δεν αποτελεί αυθεντία, παρά μόνο προσωπική θέση και βίωμα. Το επόμενο χρονικό διάστημα για τον θηλασμό θα μιλήσουν στο Choosehappiness.gr μαίες και παιδίατροι.