Το koukidaki.gr κλείνει φέτος δέκα χρόνια “ζωής”. Ανακαλύψαμε τον άνθρωπο πίσω από αυτό, την ξεκάθαρα “Choosehappiness” Τζένη Κουκίδου, και την ανακρίναμε, χωρίς φόβο αλλά με πάθος, όπως εξάλλου αντιμετωπίζει κι εκείνη όλα όσα καταπιάνεται…
“Το koukidaki ήρθε σε μια εποχή που ήθελα -ή έπρεπε- να τα αλλάξω όλα: σχέσεις, δουλειά, σπίτι… Είχα παραιτηθεί από μια πολυεθνική όπου εργαζόμουν για χρόνια, είχα μηδαμινές υποχρεώσεις και πολύ διαθέσιμο χρόνο, τον οποίο αποφάσισα να διοχετεύσω σε κάτι δημιουργικό που θα το γουστάρω πολύ”.
Κάθε φορά που επισκέπτομαι το site της, αναπολώ το γνωμικό του Matthew Arnold: “Η τέχνη έχει ακόμα αλήθεια. Αναζητήστε καταφύγιο εκεί”. Στοιχηματίζοντας ότι το ίδιο θα νιώσετε κι εσείς, αν χωθείτε -ή χαθείτε- στις σελίδες του, αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που τη συνέδεσε τόσο άρρηκτα με την Τέχνη ως έννοια και συναίσθημα. Γιατί, πιστέψτε με, ως τέτοιο τη φυλάει…
“Ευτυχώς αυτό που έκανα με τόση αγάπη και μεράκι βρήκε κι άλλους, πολλούς άλλους, φίλους εκεί έξω, κι έτσι είχα ένα επιπλέον κίνητρο. Είμαι παιδί της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών (ΤΕΙ ΑΘηνών) όπου με οδήγησε η αγάπη μου για την Τέχνη σε κάθε της μορφή. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου διάβαζα λογοτεχνία (τα πάντα), έβλεπα θέατρο και ταινίες (όλες) ακόμα κι εκείνες που δεν προτιμούσαν οι άλλοι έφηβοι της εποχής μου, ζωγράφιζα, έγραφα, έκανα χειροτεχνήματα… Όλη αυτή η ενασχόληση με την Τέχνη συν η τριβή με τις εφαρμοσμένες τέχνες, δηλαδή την πρακτική εφαρμογή τους, και περισσότερο με τη Φωτογραφία και τη Διακόσμηση, ωρίμασαν μέσα μου την ανάγκη, κι έτσι η ιδέα για το koukidaki ήταν, ας πούμε, φυσικό επακόλουθο. Αργότερα, κι ενώ πλέον τα λογοτεχνικά μου βιώματα εκφράζονταν δημόσια όπως και τα θεατρικά ή εικαστικά, μπήκε στη ζωή μου η επιμέλεια λογοτεχνικών έργων-κειμένων. Σε αυτή την ιδιότητα με οδήγησε ουσιαστικά το koukidaki· δε νομίζω ότι θα είχε ποτέ εμφανιστεί κάτι τέτοιο ως εργασία αν δεν υπήρχε τούτη η έκθεση, όπως επίσης και σε άλλες γραφιστικού τύπου δουλειές που μπορεί να με «συναντήσετε» όπως εξώφυλλα, banner κι αφίσες”.
“Ξεφυλλίζοντας” κανείς τη δεκαετή πορεία του koukidaki.gr τι θα συναντήσει; “Αρθρογραφίες, κριτικογραφίες, παρουσιάσεις βιβλίων, συνεντεύξεις, πρώτες δημοσιεύσεις έργων, στήλες για το βιβλίο και τους συγγραφείς… τόσο από εμένα όσο και από πολλούς άλλους φιλότεχνους που συνεργάζονται μαζί μου. Πέρα του αναγνωστικού πλούτου, έχω δώσει και χιλιάδες δώρα πολιτισμού στους αναγνώστες (βιβλία, εισιτήρια σε παραστάσεις ή συναυλίες ή άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, CD κ.ο.κ.) ενώ ένα φεγγάρι δημιουργήθηκε και μια λέσχη ανάγνωσης που είχε 50 εγγεγραμμένα μέλη -έκλεισε απότομα και βίαια με αποφάσεις τρίτων, όμως όσο κράτησε κάναμε πολύ ενδιαφέρουσες εποικοδομητικές συζητήσεις”.
Αν λίγο γνωρίζεις την Τζένη θεωρείς αυτονόητο πως η καλλιτεχνική της φύση δε χορταίνει μόνο μέσα από τις σελίδες του ιστολογίου της. Την πολυπράγμων Τζένη, λοιπόν, θα τη βρεις κάθε Κυριακή στο θέατρο Αλκμήνη όπου κάνει καλλιτεχνική φωτογραφία στην παράσταση «Αυτοκράτωρ Αδριανός» του Χρήστου Λιακόπουλου. “Φωτογραφίζω εν ώρα παράστασης, χωρίς φλας, τρίποδο ή άλλον εξοπλισμό ή τεχνικές διευκολύνσεις, προσπαθώντας να αποδώσω την ατμοσφαιρικότητα της θεατρικής εμπειρίας”, μου εξηγεί.
Αν πάλι φαντάζεσαι ότι κάπου εδώ τελειώνει η…δράση της, πλανάσαι πλάνην οικτρά…
“Πάντα θα με βρίσκετε στο koukidaki, στις παρουσιάσεις-προλογισμούς βιβλίων, στα θέατρα (είτε θα βλέπω παραστάσεις είτε θα έχω κάποιο ρόλο σε αυτές -δεν είμαι ηθοποιός ούτε σκηνοθέτης, όμως το θέατρο είναι μια ύψιστη τέχνη που περιέχει όλες τις τέχνες και έχει πολλές «διαστάσεις») αλλά θα με «ανιχνεύετε» και σε διάφορες άλλες δράσεις“.
“Με τον «1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki» που διοργάνωσα φέτος είχε ως αποτέλεσμα να γνωρίσουμε περίπου 200 έργα με θέμα τον Έρωτα, να ανακαλύψουμε 140 πένες και να δημιουργηθεί ένα έντυπο Ανθολόγιο-αιώνιο αναμνηστικό του εγχειρήματος. Φυσικά, συνεχίζω με τον δεύτερο διαγωνισμό που αποφάσισα να διοργανώσω, τον «1ο Διαγωνισμό Παραμυθιού koukidaki» που μόλις προκηρύχθηκε”.
Γνωρίζοντας τη μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου στον ιστότοπό της, αναρωτιέμαι αν τελικά διαβάζουμε ως γενιά. Είναι κατηγορηματική, καταφέρνοντας να με εκπλήξει. “Ναι. Ξεκάθαρα. Ανεξάρτητα από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι που «βλέπουν» τον σύγχρονο Έλληνα υποχείριο του έξυπνου κινητού του ή «δέσμιο» των σίριαλ και ριάλιτι της τηλεόρασης, εγώ βλέπω ότι διαβάζουμε όλο και περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια. Το ανιχνεύει κανείς στις παρέες, στις φέισμπουκικές σελίδες και γενικά στα κοινωνικά δίκτυα, στις εκατοντάδες παρουσιάσεις βιβλίων που γίνονται κάθε χρόνο (μπορεί να είναι και χιλιάδες μόνο στην Αθήνα!), στα φεστιβάλ που ξεπετάγονται και πληθαίνουν κάθε χρόνο, στους συγγραφείς που έχουμε τόσους πολλούς που δε προλαβαίνουμε να τους γνωρίσουμε ούτε σε δέκα ζωές! “
Επιμένω. Διαβάζουμε ποιοτικά και με κριτήριο; Κοντοστέκεται. “Δεν είμαι σίγουρη. Έτσι κι έτσι. Η αλήθεια είναι ότι διαβάζουμε πολύ τα πολυδιαφημισμένα, τα πολύ οικονομικά, τις γραφές φίλων και γνωστών… και όλα τα παραπάνω δεν ταυτίζονται αναγκαστικά με το καλό βιβλίο. Όμως, ό,τι κι όπως κι αν το διαβάζουμε είναι κέρδος. Το ζητούμενο είναι να συνεχίσουμε και εν καιρώ θα περάσουμε σε καλύτερες πένες, σε πιο κλασικά κείμενα (εντελώς παραγκωνισμένα κατ’ εμέ -μέγα σφάλμα) και συνεπακόλουθα θα έχουμε καλύτερες εκδόσεις εν τω συνόλω ενώ δε θεωρώ κανένα βιβλίο άσκοπο ή ανώφελο. Όλα τα βιβλία έχουν κάτι να δώσουν κι αυτό είναι το μέγιστο πλεονέκτημά τους. Ακόμα και τα χειρότερα εξ αυτών”.
Προς το τέλος της κουβέντας μας, ξεκαθαρίζει: “Αν αυτή η βιβλιοφιλία αποτυπώνεται στο εμπόριο; Όχι! Διαβάζουμε όπως ζούμε τα χρόνια της κρίσης: με δανεισμό ή αγοράζοντας φθηνά από παζάρια (που δεν τα υποτιμώ καθόλου, το αντίθετο, τα λατρεύω). Το όφελος είναι να συνεχίσουμε το διάβασμα, να παραμείνει και να επαυξηθεί η φιλαναγνωστική τάση γιατί αυτός ο δρόμος θα φέρει το καλλιεργημένο κοινό που θέλουμε”.
Τζένη Κουκίδου, σε ευχαριστούμε!
*Δεν έχεις μπει ακόμα στον ιστότοπό της; Μη χάνεις άλλο χρόνο: www.koukidaki.gr
*Τις σαγηνευτικές φωτογραφίες της και λίγα λόγια για την παράσταση θα βρεις εδώ: https://www.koukidaki.gr/2019/02/emperor-hadrian-christos-liakopoulos.html?fbclid=IwAR0MuqzBhhMGsmTJr4VwSPdvVyOaoh8l5hp21w5QkxoyTNmYK2rHjRLPCJ4
*Εάν με όσα διάβασες ξύπνησε ο Τριβιζάς μέσα σου, δήλωσε μέρος στο διαγωνισμό της: https://www.koukidaki.gr/2020/02/diagonismos-paramythi-koukidaki.html?fbclid=IwAR2yWWLkQ7XIGsoFtUObyvwXIKaf7SM_v4Pu7P15aE2kiRjo-y6S5MJklTQ
*Σε περιμένουμε στο Choosehappiness.gr. Εδώ: https://www.facebook.com/villyargiroudi/