“Αν το κλίμα ήταν τράπεζα, θα το είχαμε ήδη σώσει“, είχε πει πριν από χρόνια ένας πολιτικός και με βρήκε απόλυτα σύμφωνη. Μετά διαπίστωσα ότι το είχε “κλέψει” από ατάκα του Προέδρου της Βενεζουέλας Τσάβεζ. Κάπου εκεί χρονικά ήταν που βρέθηκε στο δρόμο μου και η Λιζέττα. Η Λιζέττα που σήμερα είναι “η μάγισσα των κοσμημάτων”, όπως μου αρέσει να την αποκαλώ. Μια “μάγισσα” που με το μαγικό ραβδάκι της (βλ. ταλέντο) μετατράπει τα πληκτρολόγια και τις πλακέτες υπολογιστών σε έργα τέχνης.
Στην αρχή τη γνώρισα ως διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων, ώσπου δεν άργησε να ξεδιπλωθεί μπροστά μου ο μαγικός κόσμος που έκρυβε μέσα της. Ένας κόσμος, απόκοσμος. Πρωτότυπος. Επιβλητικός. Μια παρουσία μυστηριώδης, αποφασιστική και αποφασισμένη για ένα καλύτερο αύριο. Γέννημα θρέμμα Σαλονικιά, όπως δεν χάνει ευκαιρία να επισημαίνει, κλείνοντας πονηρά το μάτι. “Μεγάλωσα στην Κάτω Τούμπα με πολύ παιχνίδι στις αλάνες και στις γειτονιές, ποδήλατο, μπάλα, λάστιχο. Πειραματίστηκα με το βόλεϋ και το μπάσκετ, κανένα δε με κέρδισε. Όταν τελείωσα το Γυμνάσιο μετακομίσαμε στην Άνω Πόλη, σε μια ιδιόκτητη οικοδομή μαζί με γιαγιά και παππού, θείους και θείες, ξαδέρφια και πολλή αγάπη.Τα Σάββατά μου μοσχομύριζαν πίτες της πόντιας γιαγιάς και το Κυριακάτικο τραπέζι ήταν πάντα γεμάτο από το σόι της οικοδομής, πολύ φαγητό, γέλια, δυνατές φωνές, μουσική και χορό (από τους μεγαλύτερους)“, συμπληρώνει το παζλ μου, μιας και πάντα αναρωτιόμουν πώς προέκυψε αυτή η αλέγρα προσωπικότητα.
Με ζηλευτή ροή λόγου βάζει ένα ένα τα κομμάτια στη θέση τους: “Λύκειο στον Ευκλείδη και διακόσμηση εσωτερικών χώρων, γιατί οι θέσεις στη γραφιστική είχαν καλυφθεί. Εξαιρετικοί καθηγητές, ελεύθερο σχέδιο, γραμμικό, χρωματολογία, ιστορία τέχνης, φωτογραφία, μπήκαν στη ζωή μου και τα αγάπησα όλα πάρα πολύ. Αργότερα, διάφορες δουλειές (αναφορικά κάποιες Μύλος, Regency Casino, σαν διακοσμήτρια) και πολλά ταξίδια, πολλές βόλτες, ξενύχτια, εκδρομές, λίγες σπουδές ακόμη,
μέχρι που τον Σεπτέμβριο του 2010 ξεκίνησα να εργάζομαι στο Eco n Design, ένα μαγαζί
πολύ πρωτοποριακό για τα τότε δεδομένα της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδας γενικότερα,
στο οποίο μπορούσε να βρει κάποιος έπιπλα από χαρτόνι και διάφορες άλλες οικολογικές
προτάσεις”..
“Και πώς προκύπτει η ιδέα για κοσμήματα από πλήκτρα παλιών υπολογιστών;”, αναρωτιέμαι εύλογα.
“Γιατί πλήκτρα Η/Υ; Επειδή βρέθηκα με παλιά pc που είχαν γερμανικά πληκτρολόγια και μού
φάνηκε πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπο (μέχρι τότε κυκλοφορούσαν κάποια δαχτυλίδια,
σκουλαρίκια από πλήκτρα, αλλά κανένα δεν ήταν με τη γερμανική αλφάβητο).
Τα πρώτα κοσμήματα φτιάχτηκαν από πλήκτρα Η/Υ, πυκνωτές, αντιστάσεις και καλώδια και
πειραματικά από motherboard και ξεκίνησαν να πωλούνται στο μαγαζί Eco n design). Η
ανταπόκριση του κόσμου ήταν αυτή που με ώθησε να συνεχίσω και το 2012 να ξεκινήσω
και το 1ο μου blog με “οικολογικό χαρακτήρα”. Πλέον, οι έννοιες περιβάλλον, ανακύκλωση,
ένας τρόπος ζωής πιο “ηθικός” αν θέλεις, άρχισαν να καλλιεργούνται μέσα μου πιο
συνειδητά“.
Η Λιζέττα, κάπου σε αυτό το σημείο της συνάντησής μας, εστιάζει στο Choosehappiness κομμάτι μας. Είναι η ώρα που αποδεικνύεται περίτρανα ότι όταν κλείνει ένας κύκλος, ανοίγει ένας άλλος:
“Το 2014, δυστυχώς, το Eco n Design έκλεισε, εγώ συνέχισα με τα κοσμήματα, ώσπου το
2015 ήρθε η 1η μου συνεργασία με Γερμανία (το 1ο μαγαζί που πουλούσε τις δημιουργίες
μου). Πλέον με όλους τους πειραματισμούς που είχαν προηγηθεί, ήξερα ότι ήθελα να
ασχοληθώ μόνο με τις πλακέτες. Ανακάλυπτα όλα τα διαφορετικά χρώματα που έχουν και η
μια ιδέα διαδεχόταν την άλλη. Έκανα μια σειρά εμπνευσμένη από τα 4 στοιχεία (αέρας,
νερό, γη, φωτιά) και σιγά σιγά δεν άργησαν να έρθουν και οι επόμενες”.
Το 2016 πήρε το βάπτισμα του πυρός σαν καλεσμένη στην εκπομπή της Χριστίνας
Κανατάκη “Πάρε Θέση” και το 2017 έδωσε την 1η της έντυπη συνέντευξη στην εφημερίδα
“Νέα Σελίδα” και στη δημοσιογράφο Κατερίνα Γιοσμά. Ώσπου έφτασε στα χέρια της ένα mail. “Ένα μήνυμα από το Δήμο Θεσσαλονίκης! Σοκ και χαρά! Το 2018 έκανα την παρθενική μου εμφάνιση στη ΔΕΘ με δημιουργικό εργαστήριο, μετά ακολούθησε το Φεστιβάλ Ανακύκλωσης και η ανάγκη μου για έκφραση μεγάλωσε, μέχρι που ήμουν έτοιμη να κάνω κάτι άλλο πέρα από τα κοσμήματα κι έτσι έφτιαξα τον 1ο
μαγνητικό μου χάρτη, τη γη (ακολούθησε και ο χάρτης της Ινδίας που παρουσιάστηκε στον
Ινδό πρέσβη στα πλαίσια της 84ης ΔΕΘ, Ινδία τιμώμενη χώρα). Ακολούθησαν διάφορες εκδηλώσεις κι άλλες τηλεοπτικές εκπομπές και συνεντεύξεις, μια πορεία που δεν την είχα φανταστεί όταν πρωτοξεκίνησα.
Σε όλη αυτή την διαδρομή είχα την τιμή και την χαρά να έρθω σ’ επαφή με πολλούς
ανθρώπους από διάφορους τομείς, προέκυψαν αξιόλογες συνεργασίες και σχέσεις βασισμένες σε αμοιβαίο σεβασμό κι εμπιστοσύνη, χωρίς αυτό να σημαίνει την απόλυτη ταύτιση των πιστεύω/ιδεών μας”.
Τη χαζεύω όση ώρα μου περιγράφει το “ταξίδι” της και “ζηλεύω” τη λάμψη των ματιών της: “Αυτό το “ταξίδι” μού δίδαξε πολλά και πάνω απ’όλα την πίστη στον εαυτό μου. Μού έδωσε
την ευκαιρία να μοιραστώ το πάθος μου και την αγάπη μου για τη φύση και τον πλανήτη
μας. Να δημιουργήσω, να εμπνευστώ και να εμπνεύσω, να ωριμάσω, να παλέψω με τους
φόβους μου, να διδαχθώ, να απογοητευτώ, να χαρώ, να ενθουσιαστώ, να ρισκάρω, μα
πάνω απ’όλα να μάθω”.
Φτάνοντας στο τέλος του δικού μας ταξιδιού, στεκόμαστε στο σημαντικότερο σταθμό της καριέρας της, στον δεύτερο μεγαλύτερο έρωτά της μετά τον άνδρα και το γιό της, στη Reλak.
“Τα είδη που μπορεί να βρει κάποιος στη Reλακ είναι σκουλαρίκια (γυναικεία και ανδρικά),
κρεμαστά, δαχτυλίδια, καρφίτσες, παπιγιόν, μανικετόκουμπα, μπρελόκ και πίνακες. Όλα
φτιαγμένα από την καρδιά της τεχνολογίας, τη μητρική του υπολογιστή. Όλα χειροποίητα
και φτιαγμένα με όσο το δυνατόν χαμηλό αποτύπωμα για το περιβάλλον“.
Την αποχαιρετώ, διαπιστώνοντας ότι όλο αυτό που κάνει είναι μια μεγάλη πρόκληση. Συμφωνεί, χωρίς να δείχνει να αντιλαμβάνεται πλήρως την σπουδαιότητα της δράσης της. “Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που δέχθηκα ήταν η εξέλιξη που είχα και έχω, εγώ η
ίδια σαν άνθρωπος, στις εσωτερικές αλλαγές που έγιναν πρώτα και ύστερα στον τρόπο
ζωής μου. Έννοιες όπως “zero waste” ήταν άγνωστες σε μένα παλιότερα, ακολούθησε
εθελοντισμός σε παράκτιους καθαρισμούς, τα καλοκαίρια με το γιο μου (τώρα είναι 4 ετών)
να “καθαρίζουμε” την άμμο από σκουπίδια και γόπες, στη βόλτα στο πάρκο να μαζεύουμε
καπάκια κ.ά.
Έβλεπα τη βρωμιά γύρω μου, αλλά σα να μην ήξερα από πού και πώς να ξεκινήσω. Όλα
αυτά μού καλλιεργήθηκαν σιγά σιγά και πλέον διεκδικώ το καθαρό, με το να γίνομαι το
παράδειγμα.
Η ανακύκλωση δεν πιστεύω ότι είναι η λύση, είναι όμως αναγκαία και χρήσιμη στη
διαχείριση των μέχρι τώρα απορριμάτων μας, όπως είναι και η συνεχής ενημέρωση και
εκπαίδευση των πολιτών στο τί ανακυκλώνεται και στο πώς διαχειριζόμαστε το κάθε τι που
καταναλώνουμε (από την τροφή μας, μέχρι τα ρούχα μας).
Η λύση είναι η μείωση αυτών. Το να τα φέρουμε όσο πιο κοντά στο μηδέν γίνεται, αν είναι
εφικτό.
Οι αρχές μου είναι ο σεβασμός και η αγάπη. Πιστεύω ακράδαντα ότι με αυτά τα δύο αγαθά,
μπορούμε να καταφέρουμε και ν’ αντιμετώπισουμε τα πάντα”.
Η Λιζέττα από το καλοκαίρι του 2019 διατηρεί το δικό της εργαστήριο στην οδό Αλεξανδρείας 32 (με Πέτρου Συνδίκα).
Ραντεβού εκεί, λοιπόν!
Ανακάλυψε τη Λιζέττα και τη Reλak της εδώ: https://www.facebook.com/relakhellas/
& εδώ: https://www.youtube.com/user/techrelak
Εάν δεν είσαι ακόμα μέλος του Choosehappiness.gr, διόρθωσε το λάθος σου εδώ: https://www.facebook.com/villyargiroudi/
